5e Öğrenme Modelinin 7.Sınıf Öğrencilerinin Cebir Öğrenme Alanındaki Akademik Başarı ve Matematiğe Karşı Özyeterliklerine Etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, 5E öğrenme modelinin ortaokul 7.sınıf öğrencilerinin, cebir öğrenme alanı birinci dereceden bir bilinmeyenli denklemler konusundaki akademik başarılarına ve matematiğe karşı özyeterliklerine etkisini incelemektir. Araştırma 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Giresun ili Dereli ilçesindeki bir devlet okulunda öğrenim gören 33 yedinci sınıf öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Yarı-deneysel desenin kullanıldığı bu araştırmada amaçlı örnekleme yöntemiyle bir deney ve bir kontrol grubu belirlenmiştir. 5 hafta boyunca deney grubu ile dersler 5E öğrenme modeline göre geliştirilen ders planlarıyla işlenirken, kontrol grubunda ise dersler geleneksel öğretim yöntemlerine göre işlenmiştir. Araştırmada nitel ve nicel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmanın nicel verileri 'Denklemler Öğretimine Yönelik Akademik Başarı Testi' , Matematiğe Karşı Özyeterlik Algı Ölçeği' ile toplanmıştır. Nitel veriler ise öz değerlendirme formundan elde edilmiştir. Başarı testi ve Özyeterlik Algı ölçeğinden elde edilen verilerin analizi IBM-SPSS 22.0 paket programı kullanılarak yapılmıştır. Öz değerlendirme formu verileri ise betimsel analiz ile analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda 5E öğrenme modeli ile eğitimin, öğrencilerin denklem kurma, denklem çözme ve denklem problemleri kurup çözme düzeyindeki akademik başarılarını arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır. Matematiğe Karşı Özyeterlik Algı Ölçeği puanları arasında anlamlı bir farkın olmadığı belirlenmiştir. Ayrıca 5E öğrenme modeline dayalı olarak hazırlanan ders etkinlikleri ile işlenen derslerin öğrencilerin motivasyonlarını, derse aktif katılımlarını, dersten keyif almalarını, kavramsal öğrenmelerini, düşünmelerini ve gelişmelerini arttırdığı ulaşılan sonuçlar arasındadır.

The purpose of this research is to examine the effects of 5E learning model on 7th grade students' academic achievement and self-efficacy for mathematics in the algebra learning field on first-degree equations with one unknown. The research was carried out with 33 seventh grade students of a public school in Giresun province Dereli district for the academic year 2018-2019. In this study, the quasi-experimental design was used. An experiment and a control group were determined by purposive sampling method. During 5 weeks, the lessons were taught with the instructional plan developed according to the 5E learning model in the experiment group, while the lessons were taught according to the traditional approach in the control group. In this research, qualitative and quantitative research methods were used. The quantitative data for this research were collected from 'Academic Achievement Test for Teaching Equations' and 'Self-efficacy Perception Scale for Mathematics'. Qualitative data were obtained from the self-evaluation form. The data obtained from the Achievement test and self-efficacy perception scale were analyzed by using IBM-SPSS 22.0 software. The data obtained from the self-evaluation form were analysed by descriptive analysis. As a result of this research, it has been concluded that the 5E learning model increases students' academic success in formulating equations, solving equations and in first formulating and then solving equation problems. It has been determined that there is no significant difference in scores of Self-Efficacy Perception Scale for Mathematics. In addition, it has been concluded that the lesson activities prepared based on the 5E learning model increase the students' motivation, active participation, lesson pleasure, conceptual learning, thinking and development.