Üniversite Öğrencilerinde Sosyal Onay İhtiyacı ile Psikolojik Esneklik İlişkisi

Abstract

Bu çalışma üniversite öğrencilerinde sosyal onay ihtiyacı ile psikolojik esneklik ilişkisini çeşitli demografik değişkenlerle birlikte incelemeyi hedeflemiştir. Bu kapsamda araştırmada kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi kullanılmış olup 2024-2025 yılları arasında Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesinde öğrenimine devam eden gönüllü 574 öğrenciye ulaşılmıştır. Ayrıca çalışmada nicel araştırma yöntemlerinden genel tarama modelleri başlığı altında yer alan ilişkisel tarama araştırma tekniği kullanılmıştır. Kişisel Bilgi Formu, Sosyal Onay İhtiyacı Ölçeği ve Psikolojik Esneklik Ölçekleri veri toplama araçlarını oluşturmaktadır. Sosyal onay ihtiyacı ve psikolojik esneklik değişkenleri arasındaki ilişki araştırmanın ana problemini oluşturmakla birlikte yapılan Pearson Korelasyon Analizi sonucunda sosyal onay ihtiyacı ile psikolojik esneklik değişkenleri arasındaki negatif yönlü orta düzeyde anlamlı bir ilişki elde edilmiştir. Dolayısıyla üniversite öğrencilerinde sosyal onay ihtiyacı arttıkça psikolojik esnekliğin azaldığını ve psikolojik esneklik arttıkça sosyal onay ihtiyacının azalacağını ifade edebiliriz. Bunun yanı sıra cinsiyet, yaş, sınıf düzeyi, yerleşim birimi ve anne-baba eğitim durumu gibi demografik değişkenlerle sosyal onay ihtiyacı ve psikolojik esneklik ilişkisi de ele alınmıştır. Söz konusu analizlerde gruplar arası farklılaşmaları incelemek amacıyla t-testi ve ANOVA kullanılmıştır. Bu kapsamda yaş değişkeninin sosyal onay ihtiyacı ile düşük düzeyde negatif yönlü, psikolojik esneklikle ise düşük düzeyle pozitif yönlü anlamlı bir ilişkiye sahip olduğu görülmüştür. Dolayısıyla üniversite öğrencilerinde yaş azaldıkça sosyal onay ihtiyacının arttığını ve yaş arttıkça sosyal onay ihtiyacının azaldığını ifade edebilir. Aynı zamanda yaşla doğru orantılı olarak psikolojik esnekliğin arttığı veya azaldığını söyleyebiliriz. Bunun yanı sıra sosyal onay ihtiyacı ile cinsiyet, yerleşim birimi ve anne-baba eğitim düzeyi değişkenleri arasında anlamlı bir farklılaşmaya ulaşılamazken; sosyal onay ihtiyacının sınıf düzeyi değişkenine göre anlamlı bir şekilde farklılaştığı görülmüştür. Bu doğrultuda 1. sınıfta öğrenimine devam eden öğrencilerin sosyal onay ihtiyaçlarının 4. sınıfa giden öğrencilere göre yüksek olduğu görülmüştür. Psikolojik esnekliğin ise cinsiyet, sınıf düzeyi, yerleşim birimi ve anne-baba eğitim durumu değişkenlerine göre anlamlı bir farklılığa sahip olmadığı görülmüştür. Araştırma sonucunda ulaşılan bulgular literatürdeki çalışmalarla karşılaştırılmış ve benzer veya farklı sonuçlarla birlikte değerlendirilmiştir.

This study aimed to examine the relationship between the need for social approval and psychological flexibility among university students, along with various demographic variables. In this context, a convenience sampling method was used, and a total of 574 volunteer students studying at Samsun Ondokuz Mayıs University during the 2024–2025 academic years were reached. In addition, the study employed a relational survey model, which is one of the general survey models within quantitative research methods. The Personal Information Form, the Social Approval Need Scale, and the Psychological Flexibility Scale were used as data collection tools. While the relationship between the need for social approval and psychological flexibility constitutes the main research problem, the Pearson Correlation Analysis revealed a moderately negative and statistically significant relationship between these two variables. Accordingly, it can be stated that as the need for social approval increases among university students, psychological flexibility decreases, and conversely, as psychological flexibility increases, the need for social approval decreases. In addition, the relationship between social approval need and psychological flexibility was examined in relation to demographic variables such as gender, age, grade level, place of residence, and parents' education level. The analyses revealed that the age variable had a low-level negative correlation with the need for social approval and a low-level positive correlation with psychological flexibility. Accordingly, it can be stated that as age decreases, the need for social approval increases, and as age increases, the need for social approval decreases among university students. It can also be stated that psychological flexibility increases or decreases in direct proportion to age. Furthermore, while no significant differences were found between social approval need and the variables of gender, place of residence, and parents' educational level, a significant difference was observed based on grade level. In this regard, students in the first year of university were found to have higher levels of social approval need compared to those in the fourth year. On the other hand, psychological flexibility did not show a significant difference based on gender, grade level, place of residence, or parents' educational level. The findings obtained from the study were discussed in light of the existing literature, and suggestions for future research were presented.