Çocuk Humerus Suprakondiler Kırıklarında Kapalı Redüksiyon ve Perkütan Pinleme İle Tedavi Edilen Hastaların Radyolojik ve Klinik Sonuçları

Abstract

Amaç: Pediatrik suprakondiler humerus kırığı nedeniyle kapalı redüksiyon ve perkütan pinleme yapılarak opere edilen hastaların klinik ve radyolojik sonuçlarının değerlendirilmesi Gereç ve Yöntem: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalında Ocak 2015-Şubat 2022 yılları arasında pediatrik suprakondiler humerus kırığı nedeniyle kapalı redüksiyon ve perkütan pinleme ile opere edilen 100 hastanın radyolojik ve klinik sonuçları incelenmiştir. Hasta kayıtlarına; Ortopedi ve Travmatoloji arşiv kayıtları, hastane bilgi sistemi arşiv kayıtları taranarak ulaşılmıştır. Hastaların son kontrol muayenesinde; her iki dirsek taşıma açıları ve eklem hareket açıklıkları McRae yöntemiyle gonyometre kullanılarak ölçülmüştür. Radyografilerde her iki üst ekstremite Baumann açıları ve humerokapitellar açılar ölçülerek radyolojik değerlendirme yapılmıştır. Flynn tarafından tanımlanmış kozmetik ve fonksiyonel skorlamalar dikkate alınarak klinik sonuçlar değerlendirilmiştir. Bulgular: 59 hasta erkek, 41 hasta kızdır. Tüm hastaların yaş ortalaması 6,21 ± 2,85 yıldır. Erkek ve kız hastaların yaş ortalaması ise sırasıyla 6,78 ± 3,14 ve 5,40 ± 2,13 yıldır. Kırık 61 hastada sol, 39 hastada sağ ekstremitededir. 32 hastanın dominant, 68 hastanın ise dominant olmayan ekstremitesi kırılmıştır. Gartland sınıflamasına göre 21 hastanın kırığı tip IIA, 12 hastanın tip IIB, 51 hastanın tip III ve 16 hastanın tip IV' tür. Tedavide kullanılan pin sayısı ortalama 2,55 ± 0,50' dir. 51 hastaya iki adet lateral ve bir adet medial K-teli, 12 hastaya iki adet lateral K-teli, 33 hastaya bir adet lateral ve bir adet medial K-teli, 2 hastaya üç adet lateral ve bir adet medial K-teli ve 2 hastaya üç adet lateral K-teli uygulanmıştır. Hastaların %86' sında çapraz pin konfigürasyonu kullanılmıştır. Opere taraf dirsek taşıma açısı, ortalama 6,53 ± 3,29 derece, humerokapitellar açı 41,97 ± 3,08 derece ve lateral humerokapitellar açı 50,17 ± 3,58 derecedir. Tellerin çekilme zamanı ortalama 5,89 ± 0,62 hafta ve hareket başlama zamanı ortalama 3,92 ± 0,77 haftadır. En sık anterior interosseöz sinir (AIN) olmak üzere hastaların %9' unda sinir arazı mevcuttur. Mevcut sinir lezyonlarının hepsi zamanla iyileşmiştir. Yalnızca bir hastada ameliyattan önce olmak üzere kırık distalinde nabızsızlık durumu olmuştur. Ameliyattan sonra bu durum kendiliğinden düzelmiştir. Hastaların %5' inde ipsilateral kırık eşlik etmiştir. 5 olguda antibiyotik ve pansumanla iyileşen pin dibi enfeksiyonu gelişmiştir. 51 hastada evre 0, 23 hastada evre 1, 23 hastada evre 2 ve 3 hastada evre 3 rezidüel sagittal plan deformitesi görülmüştür. Flynn kriterlerine göre; 92 hastanın fonksiyonel sonucu mükemmel, 7 hastanın iyi ve 1 hastanın ortadır. Kozmetik olarak ise 91 hastanın sonucu mükemmel, 6 hastanın iyi ve 3 hastanın ortadır. Sonuç: Çocuklarda sık görülen suprakondiler humerus kırıkları ciddi komplikasyonlara neden olabilmektedir. Deplase ve kapalı suprakondiler humerus kırıklarının tedavisinde kapalı redüksiyon ve perkütan pinleme tekniği etkili bir tedavi yöntemidir. Fonksiyonel ve kozmetik sonuçların mükemmel olması için ameliyatta anatomik bir redüksiyon elde edilmeli ve en az 2 adet çapraz yönlendirilmiş olmak üzere uygun pin konfigürasyonu uygulanarak stabil bir fiksasyon sağlanmalıdır. Anahtar kelimeler: Humerus, suprakondiler, kırık, kapalı redüksiyon, perkütan, pin.Aim: This study aims to evaluate the clinical and radiological outcomes of pediatric patients with a supracondylar humerus fracture surgically treated with closed reduction and percutaneous pinning. Material and Methods: The clinical and radiological results were examined of 100 patients operated on with closed reduction and percutaneous pinning for a pediatric supracondylar humerus fracture in the Orthopaedics and Traumatology Department of Ondokuz Mayıs University Medical Faculty Hospital between January 2015 and February 2022. Data were obtained retrospectively, by screening patient records, the Orthopaedics and Traumatology archives, and the local database system. At the final follow-up, both elbows' carrying angle and range of movement were measured using a goniometer with the McRae method. In the radiological evaluation, the Baumann angles and humerocapitellar angles were measured in both upper extremities on radiographs. The clinical results were evaluated according to Flynn's cosmetic and functional scoring system. Results: Evaluation was made of 100 patients with a mean age of 6.21±2.85 years, 59 males with a mean age of 6.78±3.14 years, and 41 females with a mean age of 5.40±2.13 years. The fractured extremity was left-side in 61 patients and right-side in 39. According to the Gartland classification, the fracture was type IIA in 21 patients, type IIB in 12, type III in 51, and type IV in 16. The mean number of pins used in treatment was 2.55±0.50. The K-wires used were two lateral and one medial in 51 patients, two lateral in 12 patients, one lateral and one medial in 33 patients, three lateral and one medial in 2 patients, and three lateral in 2 patients. Crossed pins configuration was used in 86% of the patients. On the operated side, the elbow carrying angle was measured as mean 6.53±3.29°, the humerocapitellar angle as 41.97±3.08°, and the lateral humerocapitellar angle as 50.17±3.58°. The K-wires were removed at a mean of 5.89±0.62 weeks, and range of motion activities started at 3.92±0.77 weeks. Nerve injury was present in 9% of the patients, most frequently in the anterior interosseous nerve. All the nerve lesions recovered over time. The absence of a pulse in the distal of the fracture was determined preoperatively in 1 patient, and this condition spontaneously recovered after the operation. In 5% of the patients, there was an accompanying ipsilateral fracture. Pin tract infection developed in 5 cases, all recovered with antibiotics and conservative management. The residual sagittal plane deformity was seen as grade 0 in 51 patients, grade 1 in 23, grade 2 in 23, and grade 3 in 3. According to the Flynn criteria, the functional results were excellent in 92 patients, good in 7, and fair in 1. The cosmetic results were evaluated as excellent in 91 patients, good in 6, and fair in 3. Conclusion: Supracondylar humerus fractures, frequently seen in children, can cause serious complications. The closed reduction and percutaneous pinning technique is an effective treatment method for displaced and closed supracondylar humerus fractures. The anatomic reduction must be achieved in surgical procedures for excellent functional and cosmetic results. Stable fixation must be provided by applying an appropriate pin configuration, primarily at least two crossed pins. Keywords: Humerus, supracondylar, fracture, closed reduction, percutaneous, pin