Lokal Hyalüronik Asit Uygulamasının Dişeti Isı Şok Protein47 (hsp47) Salınımı Üzerine Etkisinin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Mevcut çalışmanın amacı, hyalüronik asitin (HA) dişeti yara yeri iyileşmesine olan etkisinin klinik açıdan ve ısı şok proteini 47 (HSP47) aracılığı ile biyokimyasal olarak değerlendirilmesidir. Materyal ve Metot: Çalışmada; 40 adet dişi Wistar Albino sıçan rastgele iki eşit gruba ayrıldı: Kontrol ve deney grupları daha sonra ilgili günlere göre (1, 3, 7, 14) her biri 5 hayvandan oluşan 4 alt gruba ayrıldı. Eksizyonel yaralar 4 mm çapında puncture yöntemi kullanılarak yapıldı. Palatinal dişeti keskin diseksiyon ile çıkarıldı ve kalan yara sekonder iyileşmeye bırakıldı. Hyalüronik asit jel deney grubuna topikal olarak uygulanırken kontrol grubuna herhangi bir tedavi uygulanmadı. Örnekler, HSP47'ye özgü enzime bağlı immünosorban yöntem (ELISA) kiti kullanılarak biyokimyasal olarak incelendi. İlgili alanların yara iyileşme miktarı IMAGEJ bilgisayar programı ile değerlendirildi. Bulgular: Gruplar arası sonuçlar HSP47 seviyeleri açısından istatistiksel olarak farklılık ortaya koymadı (p>0,05). Grup içi incelemede HSP47 seviyeleri başlangıca göre her iki grupta anlamlı şekilde arttı (p<0,05). Yara alanı ölçüm sonuçları deney grubunun 3. gününde istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde azaldı (p<0,01). Sonuçlar: Çalışmanın sınırları dahilinde bulgularımız topikal uygulanan HA jelin erken dönemde periodontal yara iyileşmesini hızlandırabileceğine işaret etmektedir. Hyalüronik asitin periodontal dokular üzerine etkisinin değerlendirildiği uzun dönem klinik çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.Aim: The aim of the present study is to evaluate the effect of hyaluronic acid (HA) on gingival tissue healing clinically and also by heat shock protein 47 (HSP47), biochemically. Material and Method: In the study; 40 female wistar albino rats were randomly divided into two equal groups: Control and experimental groups were then separated into 4 subgroups according to the related days (1th, 3rd, 7th, 14th) and consisted of 5 animals in each. The excisional wounds were performed using a 4 mm diameter puncture method. Palatinal gingival tissue was removed by sharp dissection and the remaining wound was left for secondary healing. Hyaluronic acid gel was topically applied to the experimental group while no treatment was performed to the control group. Samples were investigated biochemically using enzyme linked immunosorbent assay (ELISA) kit peculiar to HSP47. The wound healing amount of the related areas were evaluated by IMAGEJ computer program. Results: Intra-group results revealed no statistically significance in terms of HSP47 levels (p>0,05). Inter-group results of the HSP47 levels increased significantly in both groups compared to the baseline (p<0,05). Wound area measurement results statistically decreased on the 3rd day of the experiment group (p<0,01). Conclusion: Within the limitation of this study, our results suggest that topically applied HA gel may accelerate periodontal wound healing in the early period. Long-term clinical studies are needed to evaluate the effect of hyaluronic acid on periodontal tissues.