Sınıf Dışı Eğitim Etkinliklerinin Özel Yetenekli Öğrencilerin Sosyal-Duygusal Gelişimleri Üzerindeki Etkisi

Abstract

Eğitim, yalnızca bilişsel gelişimi değil, bireylerin sosyal ve duygusal gelişimlerini de destekleyecek biçimde sürekli yeniden yapılandırılan bütüncül bir süreçtir. Birey merkezli bu süreçte yer alan dezavantajlı gruplardan biri olan özel yetenekli çocuklarda ise sosyal duygusal destek önemli bir rol oynamaktadır. Bu araştırmada, sınıf dışı eğitim etkinliklerinin özel yetenekli ortaokul öğrencilerinin sosyal-duygusal gelişimlerine ve çevreye ilişkin tutumlarına etkisi incelenmiştir. Araştırma, nicel araştırma yöntemi kapsamında zayıf deneysel desenlerden, ön test–son test tek grup desen ile yürütülmüştür. Araştırma grubunu Samsun ilinde özel yetenekli olarak tanılanmış 16 ortaokul öğrencisi oluşturmuştur. Veriler, Sosyal-Duygusal Yeterlik Ölçeği ve İki Faktörlü Çevresel Değerler Modeli (2-ÇDM) Tutum Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırmada, CASEL'in 'Sosyal-Duygusal Öğrenme Modeli' temel alınarak tasarlanmış olan, çevre odaklı eğitim etkinlikleri kullanılmıştır. Verilerin analizinde çalışma grubunun (n < 30) olması nedeniyle, öntest sontest puan ortalmaları anlamlı farklılıkların tespiti için Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Verilerin analizi neticesinde, öğrencilerin sosyal-duygusal becerilerinde (sosyal farkındalık, ilişki yönetimi) ve çevreye yönelik tutumlarında (koruma, kullanma boyutlarında) anlamlı farklılıklar elde edilmiştir. Bu bağlamda özel yetenekli öğrencilerin sosyal duygusal gelişimini desteklemek için geliştirilmiş olan sınıf dışı eğitim etkinliklerinin etkili olduğu söylenebilir.

Education is a holistic process that is constantly restructured to support not only cognitive development but also social and emotional development of individuals. Social emotional support plays an important role in gifted children, who are one of the disadvantaged groups in this individual-centred process. In this study, the effect of out-of-class educational activities on the social-emotional development of gifted secondary school students and their attitudes towards the environment was examined. The research was carried out within the scope of quantitative research method with a pre-test-post-test single group design from weak experimental designs. The research group consisted of 16 secondary school students diagnosed as gifted in Samsun province. Data were collected using the Social-Emotional Competence Scale and the Two-Factor Environmental Values Model (2-Factor Environmental Values Model) Attitude Scale. In the study, environment-focused educational activities designed based on CASEL's 'Social-Emotional Learning Model' were used. In the analysis of the data, Wilcoxon Signed Ranks Test was used to determine the significant differences in pretest-posttest mean scores due to the fact that the study group (n < 30). As a result of the analysis of the data, significant differences were obtained in students' social-emotional skills (social awareness, relationship management) and attitudes towards the environment (protection, use dimensions). In this context, it can be said that out-of-class education activities developed to support the social emotional development of gifted students are effective.