Mandibula Angulus Kırıklarının Fiksasyonunda Uygulanan Modifiye Mini Plak Sistemlerin Stabilitesinin Biyomekanik Olarak İncelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, mandibula angulus kırıklarında kullanılabilecek modifiye mini plak sistemlerin fiksasyon stabilitesini üç boyutlu test modeliyle test ederek bu bölgede kulanılabilecek en güvenilir ve kullanışlı mini plak sistemini bulmaktır. Materyal ve Metot: 42 adet poliüretan mandibula modeli rastgele altı gruba ayrıldı ve mandibula angulus bölgesinde kırık hattı oluşturuldu. Kırık fiksasyonunu sağlamak için tüm modellerde özel üretim 316-L paslanmaz çelik mini plaklar kullanıldı. Birinci gruba dört delikli düz mini plak, ikinci gruba iki adet dört delikli düz mini plak, üçüncü gruba dört delikli Z şeklinde mini plak, dördüncü gruba dört delikli X şeklinde mini plak, beşinci gruba sekiz delikli mini plak, altıncı gruba sekiz delikli üç boyutlu (3D) mini plak uygulandı. Tüm modellerde 2.0 mm çapında 8 mm uzunluğunda titanyum mini vidalar ile fiksasyon sağlandı. Mandibula modellerine çeneyi kapatan kasların kuvvet yönü vektörlerinin bileşkesi doğrultusunda 4 mm deplasman oluncaya kadar çekme kuvveti uygulandı. Uygulanan kuvvet değerleri 2 mm ve 4 mm deplasman oluştuğunda özel bir yazılımla dijital olarak kaydedildi. Sonuçların değerlendirilmesinde tek yönlü varyans analizi kullanıldı. Bulgular: Verilerin analizi sonucunda 2 mm deplasmanda Grup 6'da oluşan kuvvet değerleri Grup 1 ve Grup 4'den anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,05). 4 mm deplasmanda Grup 6'da oluşan kuvvet değerleri Grup 1, 2, 4 ve 5'den anlamlı derecede yüksek bulunmasına rağmen (p<0,05), Grup 3 ile arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı (p>0,05). Sonuç: Bu in vitro çalışmada mandibula angulus kırıklarının fiksasyonunda kullanılabilecek en güvenilir ve kullanışlı mini plağın Z şeklindeki mini plak olduğu görüldü. Anahtar kelimeler: Biyomekanik; internal fiksasyon; mandibula angulus kırığı; mini plak

Aim: The aim of this study is to find the most reliable and convenient mini plate system that can be used in mandibular angle fractures by testing the fixation stability of modified mini plate systems that can be used in these fractures with three-dimensional test model. Material and Method: 42 polyurethane mandible models were randomly divided into six groups and fracture line was performed in the mandibular angle region. Private designed miniplates made from 316-L stainless steel were used to ensure the fixation of fractures in all models. In the first group, a single straight four-hole miniplate, in the second group two straight four-hole miniplate, in the third group four-hole Z style miniplate, in the fourth group four-hole X style miniplate, in the fifth group eight-hole miniplate, in the sixth group eight-hole three dimensional miniplate were used. All models were fixed with 2.0 in diameter and 8 mm in length titanium screws. Force values occuring at 2 and 4mm displacement were recorded digitally by special software. One-way ANOVA was used for evaluation of results. Results: As a result of data analysis, at 2 mm displacement force value in Group 6 was significantly higher than Group 1 and 4 (p<0.05). At 4 mm displacement, force value in Group 6 was significantly higher than Group 1, 2, 4, 5 (p<0.05) but was not statistically significant difference from Group 3 (p>0.05). Conclusions: In this in vitro study, Z style miniplate was found the most reliable and convenient mini plate system that can be used in mandibular angle fractures. Keywords: Biomechanics; internal fixation; mandibular angle fracture; miniplate