Kedilerde Humerus ve Femur Kırıklarının Tie-in Eksternal Fiksasyon ile Sağaltımının Klinik ve Radyolojik Değerlendirilmesi

Abstract

Bu doktora tezinin amacı, kedilerin uzun kemik kırıklarının büyük bir bölümünü (%60) kapsayan humerus (%9.50) ve femur (%50.84) kırıklarının sağaltımında mümkün olan en az yumuşak doku ve kemik hasarı oluşturarak iyileşme sürelerini kısaltıp ekstremitenin yeniden kullanılabilme süresinin hızlandırılabileceğini göstermektir. Bu amaçla çalışmamızda humerus ve femur kırıklarının kapalı veya minimal invaziv yöntem ile redüksiyonu yapılmıştır. Ayrıca bu çalışmada literatüre konu hakkında katkı sağlamak ve tie-in eksternal fiksatörlerin minimal invaziv uygulamalarını öne çıkarmak amaçlanmıştır. Bu tez çalışmasına 40 kedi dahil edilmiştir. Hastaların 19'u dişi (%47,5), 21'i erkektir (%52,5). Yaş ortalamalarının 17,8 aylık olduğu kaydedilmiştir. Etkilenen kemiklerin, 15'i humerus (%37,5), 25'i femur'dur (% 62,5). Kırıkların hepsi kapalı kırıklardır. Bunlardan 33'ü minimal invaziv (sınırlı açık), 7'si kapalı yöntem ile ameliyat edilmiştir. Çalışmadaki 40 hastanın 12'si operasyon günü, 11'i operasyondan sonraki ilk gün (post-op 1. gün), 10'u post-op 2.gün, 3'ü 4. gün, 1'i 5. gün, 2'si 7. gün, 1'i ise 9. gün ilgili ekstremitesini kullanabilmiştir. Yürüyüş skorlaması yapılabilen 39 hastadan 28'i 'mükemmel', 9'u 'iyi', 2'si ise 'orta' yürüyüş skorları almıştır. Sadece 4 hastada (3'ü pin kırılması, 1'i pin gevşemesi) erken dönem implant gevşemesi veya pin kırılması gözlenmiştir. Bunun yanı sıra 40 olgudan yalnızca birinde implant çıkarıldıktan 6 gün sonra aldığı ikinci bir travma sonucu refraktür gözlenmiştir. Kırk hastadan 14'ünde pin dibi enfeksiyonu gözlenmiştir ancak bunlardan yalnızca 3'ü 'şiddetli' iken diğer 11'i 'hafif' pin dibi enfeksiyonları şeklinde gözlenmiştir. Çalışmanın sonuçlarından elde edilen yürüyüş skorlamaları ve düşük komplikasyon oranları göz önünde bulundurulduğunda kedilerde tie-in uygulamasının çalışmadaki formunun biyolojik ostesentez prensiplerine uygun ve başarı ile kullanılabilecek bir yöntem olduğu sonucuna varılmıştır.

This PhD thesis aims to shorten the healing time of the most of long bone fractures in cats (60%), humeral (9,5%) and femoral (50.84%) fractures of cats and accelerate the reusability period of the extremity by decreasing soft tissue and bone damage. For this purpose, we performed the reduction and fixation of humeral and femoral fractures with minimally invasive method or closed surgical technique. Fourty cats included in this study, 19 (47,5%) were female, and 21 (52.5%) were male. We recorded that the mean age was 17.8 months. Of the bones affected, 15 were the humerus (37.5%), and 25 (62.5%) were the femur bones. All fractures were closed fractures. Thirty-three of them were operated with minimally invasive and seven were with closed technique. Of the 40 patients in the study, 12 were able to use their relevent extremity on the operation day, 11 were on the first day after the operation, 10 were post-op day 2, 3 were on the 4th day, one was on the 5th day, 2 were on the 7th day and one in the 9th day. Gait scores were 'excellent' in 28, 'good' in 9, and 'moderate' in 2. We observed implant related complications in only four patients. One of these were implant loosening, and the other three were pin breakage. In addition, we observed refracture in only one of 40 cases due to a secondary trauma in the sixth day fallowing the implant removal. Out of 40 patients, 14 had pin site infections, but only three were severe, and the other 11 were mild pin site infections. Considering the low compication ratio and excellent gait scores in this study, this form of tie-in external skeletal fixation method is perfect for biological and minimal invasive osteosynthesis in cats humeral and femoral fractures.