Non- Arteritik İskemik Optik Nöropatiye Bağlı Altitüdinal Görme Alanı Defektli Hastalarda, Vep, Retina Sinir Lifi Kalınlığı ve Optik Diskin Multicolor Görüntüleme Sonuçlarının Karşılaştırılması

Abstract

Amaç: NAİON' ye bağlı altitudinal görme alanı defekti olan hastalarda fVEP, pVEP, RNFL ve optik diskin çok renkli (multicolor) OKT görüntüleme sonuçlarını karşılaştırmak ve bu durumun testler üzerindeki etkisini değerlendirmek. Materyal-Metod: NAİON tanısı ile takip edilen ve GA' da altitüdinal defekt olan 30 hastanın 34 gözü ile 30 sağlıklı gönüllünün 41 gözü çalışma kapsamına alındı. Tüm olgulara tam bir oftalmolojik muayene ile birlikte; fVEP, pVEP, RNFL testleri ve çok renkli (multicolor) görüntüleme uygulandı. Hasta ve kontrol grupları bu testler üzerinden karşılaştırıldı. Hasta grubu katılımcıları bazı karşılaştırmalarda kullanılmak üzere, en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri seviyelerine göre görme keskinliği 0,5 ve üzerinde olanlar ile 0,5'in altında olanlar şeklinde alt gruba; ayrıca GA' daki defektin lokalizasyonuna göre (üst veya alt altitüdinal) olarak da ayrı bir alt gruba ayrıldı. Alt gruplar arasında da fVEP, pVEP, RNFL karşılaştırmaları yapıldı. Araştırmada elde edilen veriler, IBM SPSS Statistics 20 programında oluşturulan veri tabanına girildi ve istatistiksel analizler aynı program ile yapıldı. Bulgular: Hasta grubunda kontrol grubuna göre pVEP 120, 60, 30 ve 15 dk'lik paternlerinde P100 piki oluşma zamanının uzadığı ve 60, 30, 15 dk'lık paternlerdeki P100 dalga amplitüdünün de belirgin olarak düştüğü, fVEP N2 ve P2 değerlerinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmazken (p> 0.05), fVEP amplitüdünün hasta grubunda belirgin olarak düştüğü saptandı (p<0.05). Görme keskinliği 0,5'in altında olan gözlerde, P100 pik zamanının görme keskinliği 0,5 ve üzeri olan gözlere belirgin uzadığı (geciktiği) saptandı. İki grup arasında fVEP, N2, P2 ve amplitüdleri karşılaştırıldığında amplitüdler benzer iken, N2 ve P2 pik oluşum zamanlarının görme keskinliği 0,5'in altında olan gözlerde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde geciktiği tespit edildi (p<0.05). Hasta grubunda kontrol grubuna göre ortalama superior ve temporal RNFL'de belirgin incelme saptanırken (p<0.05); diğer parametreler arasında iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Üst altutidinal GA defekti olan hasta grubunda temporal RNFL, ortalama inferior RNFL, nazal inferior RNFL ve temporal inferior RNFL kalınlığı, kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde incelmiş saptandı (p< 0.05). Aynı şekilde alt altutidinal GA defektli grup ile kontrol grubunun RNFL parametreleri karşılaştırıldı. Alt altutidinal GA defektli grupta, temporal RNFL, ortalama superior RNFL ve nazal superior RNFL kalınlığının kontrol grubuna göre belirgin inceldiği görüldü (p <0.05). Çok renkli (multicolor) görüntülemede hasta grubunda 34 gözün 14'ünde optik disk görünümüne bakılarak, altutidinal defektin üst veya alt bölgede olduğu doğru tahmin edildi. Sonuç: NAİON tanılı hastalarda görme alanında altitüdinal yarı alan kaybı, oküler elektrofizyolojik testlerde tespit edilebilir bozulmalara yol açmaktadır. RNFL analizi, altitüdinal GA defektinin diskte beklenen topografisi değişimler ile uyumlu bulunmuştur.. Bu çalışmada, çok renkli (multicolor) görüntülemenin NAİON tanısında yüksek oranda etkin bir test olduğu sonucuna varılamadı. Ancak çok renkli (multicolor) görüntüleme gelişme potansiyeli yüksek bir uygulama olup gelecekte çeşitli disk patolojilerinin tanımlanmasında çok yardımcı olabilir. Anahtar kelimeler: Non Arteritik İskemik Optik Nöropati (NAİON), Görsel Uyarılmış Potansiyeller (VEP), Retina Sinir Lifi Tabakası Kalınlığı (RNFL), Görme Alanı, Çok Renkli Görüntüleme (Multicolor İmaging)OBJECTIVE: In patients with hemifield visual field defect due to NAION to compare results of multicolor OCT imaging fVEP, pVEP, RNFL and evaluate the effect of this condition on tests. MATERIAL AND METHODS: Followed by a diagnosis of NAION and a hemifield in VF 41 eyes of 30 healthy volunteers with 34 eyes were included in the study. All patients with a complete ophthalmologic examination; fVEP, pVEP, RNFL tests and multicolor imaging were performed. Patient and control groups compared. Patient group participants to be used in some comparisons the best-corrected visual acuity, with visual acuity equal to or equal to 0.5 or less than 0.5 as a subgroup; also the location of the defect in VF (upper or lower hemifield defect). fVEP among subgroups, pVEP, RNFL comparisons were performed. The data obtained from the study were obtained from IBM SPSS Statistics were entered into the database created in the program and statistical analyzes were performed with the same program. RESULTS: In the patient group compared to the control group, PvP, 120, 60, 30 and 15 min from a pack of P100 peak occurrence time becomes longer, and 60, 30, 15 meters skating in the P100 wave amplitude also significantly fell, there was no statistically significant difference between the groups in the values of N2 and P2 fVEP (p> 0.05), fVEP amplitude in the patient group, a significant fall (p<0.05). In the eyes whose visual acuity is below 0.5, the P100 peak time was significantly prolonged (delayed) to the eyes whose visual acuity is above 0.5 and above. The difference between the two groups was statistically significant (p<0.05), whereas the amplitude was similar in comparison with the fvep, N2, P2, and amlitudes, whereas the visual acuity of the N2 and P2 peak periods was significantly higher in the eyes (p < 0.05). In the patient group compared to the control group average and superior temporal thinning in RNFL was detected (p<0.05); no statistically significant difference in other parameters between the two groups (p>0.05). The thickness of the temporal RNFL, mean inferior RNFL, nasal inferior RNFL and temporal anterior RNFL in the patients with upper subthalidinal Ga defect was significantly higher in the control group (p< 0.05). In the same way, RNFL parameters of the control group were compared with the subthalidinal Ga defect group. In the lower subthalidinal Ga defect group, temporal RNFL, mean superior RNFL and nasal superior RNFL thickness were significantly thinner compared to the control group (P <0.05). In multicolor imaging, the optic disc appearance of 14 of 34 eyes in the patient group was correctly estimated to be in the upper or lower region of the subutinal defect. CONCLUSION: Patients with hemifield loss in the visual field diagnosed with NAION electrophysiologically detectable changes and disc topography.The loss of area consistent with the subtotal defect can be determined by RNFL analysis. Multicolor imaging can not be said to be a highly effective test for the diagnosis of NAION; however, multicolor imaging may provide evidence of future disc pathologies as a developing modality. KEY WORDS: non-arterıtıcal ıschemıc optıc neuropathy, VEP, RNFL, visual field , multicolor ımaging