Hayvan Beslemede Kullanılan Bazı Yem Hammaddelerinin Protein Değerlerinin Naylon Torba Tekniğiyle Karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışma, Karadeniz Bölgesinde yetiştirilen veya üretilen ve ruminant hayvanların beslenmesinde kullanılan bazı kesif yemler (ayçiçeği tohumu küspesi (ATK), fındık küspesi (FK), dane soya (DS), mısır özü (MÖ), tam yağlı soya (TYS) ile üç farklı ilden alınan balık unu (S ABU, SİBU ve TBU)) ve kuru kaba yemlerin (13 farklı ilden alınan yonca kuru otu (YKO), 9 farklı ilden alınan fiğ kuru otu (FKO) ve 7 farklı ilden alınan korunga kuru otu (KKO)) in situ rumen kuru madde (KM), organik maddeler (OM), ham protein (HP) parçalanabilirliği, bunlara ait parçalanma karakteristikleri (a, b, a+b ve c) ve etkin parçalanabilirliklerinin belirlenmesi amacıyla düzenlenmiştir. İn situ naylon torba tekniğinde rumen kanülü takılmış ortalama 50 kg canlı ağırlığında 3 baş Karayaka koç kullanılmıştır. KM, OM ve HP parçalanabilirliğinin belirlenmesinde kesif yemler için naylon torbalar; 0, 2, 4, 8, 16, 24 ve 48 saat, kaba yemler için ise; 0, 4, 8, 16, 24, 48 ve 72 saat süre ile her üç koçun rumeninde inkübasyona bırakılmışlardır. Elde edilen verilere göre, kesif yemler için EPP bakımından, DS=MÖ>ATK>FK>TYS>SÎBU>TBU=SABU (PO.01); yonca kuru otları (YKO) için, Y5=Y12>Y6=Y3=Y4=Y1>Y13=Y9=Y11=Y7>Y10=Y8>Y2 (PO.01); fiğ kuru otları (FKO) için, F5=F6>F7=F3, F3=F9=F8, F9=F8=F2>F1=F4 (P<0.01); korunga kuru otları (KKO) için, K2=K3>K1>K6=K4>K7>K5 (PO.01); YKO, FKO ve KKO arasında ise YKO=FKO>KKO (PO.05) şeklinde bir sıralama elde edilmiştir. Bu çalışma ile Karadeniz Bölgesinin Farklı illerinde yemlerin besin maddeleri içeriği ve parçalanma karakteristikleri arasındaki benzerlikler ve farklılıklar çevre şartlarına bağlanmakla birlikte, elde edilen sonuçlar uygulamaya konulduğunda, bölge hayvancılığının gelişmesine katkı sağlayacak ve hayvanlar rasyonel.bir şekilde yeterli ve dengeli beslenebileceklerdir.Anahtar Kelimeler: naylon torba tekniği, protein parçalanabilirliği, kesif yemler, kaba yemler.

This study was conducted to determine the in situ degradabilities of dry matter (DM), organic matters (OM) and crude protein (CP), and rumen degradation characteristics (a, b, a+b and c) and effective degradabilities of some concentrates (sunflower meal, SFM; hazelnut kernel oil meal, HKOM; soybean grain, SG; corn gluten feed, CGF; full-fat soybean, FFS; fish meals obtained from 3 different towns (SAFM, SIFM and TFM) and dry roughages (13 lucerne hay, (LH) samples; 9 vetch hay (VH) samples and 7 sainfoin hay (SH) samples) which These feedstuffs are raised and produced in Black Sea Region. In this study, 3 rumen cannulated Karayaka rams (50 kg) were used. While concentrates were held in situ in rumen for 0, 2, 4, 8, 16, 24 and 48 hour, roughages were held for 0, 4, 8, 16, 24, 48 and 72 hours. According to the results, effective protein degradability was in the order of SG=CGM>SFM>HKOM>FFS>SIFM>TFM=SAFM (PO.01) for contcentrates; L5=L12>L6=L3=L4=L1>L13=L9=L11=L7>L10=L8>L2 (PO.01) for lucerne hay samples; V5=V6>V7=V3, V3=V9=V8, V9=V8=V2>V1=V4 (PO.01) for vetch hay samples; S2=S3>S1>S6=S4>S7>S5 (PO.01) sainfoin hay samples. Effective degradability values were in the order of LH=VH>SH (PO.05) for hay samples. Differences and similarities between feed sources obtained from different cities in terms of nutrient comparitions and degradation characteristics were attributed to enviromental differences. By using results obtained from this study it will be possible to prepare more balanced rations. Key Words: nylon bag technique, protein degradability, concentrates feed, forages