Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinde Yeme Bozuklukları ve Benlik Saygısı Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Çalışmamız Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinin yeme tutumları ile benlik saygısı ve sosyodemografik özellikleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesini amaçlamaktadır. Metod: Kesitsel ve tanımlayıcı özellikteki bu çalışma Ondokuz Mayıs Tıp Fakültesi dönem 1,3 ve 6 öğrencilerinde yapılmıştır. Çalışmaya 475 tıp öğrencisi katılmıştır. Literatür taranarak oluşturulan anket formu üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde sosyodemografik bilgiler yer almaktadır. İkinci bölümde ise Yeme Tutum Testi (YTT) bulunmaktadır. Üçüncü bölümde Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ) yer almaktadır. Elde edilen veriler SPSS 20 programına aktarılmıştır. Veriler yüzdelik, sayı, ortalama, standart hata ile sunulmuştur. Kategorik verilerin karşılaştırılmasında ki-kare testi, numerik değişkenlerde ise bağımsız örneklerde t- testi kullanılmıştır. P<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılan 475 anketin 440'ı doğru şekilde doldurulmuş olup çalışmaya dâhil edilmiştir. Tıp öğrencilerinin yaş ortalaması 21,03 ± 2,36 yıl olup, öğrencilerin %53,4'ü (n:235) kız, %46,6'ı (n:205) erkekti. Kız öğrenciler arasında YTT skorundan 30 puan ve üzerinde alanlar % 14,5, erkek öğrenciler arasında %9,8 bulundu. Cinsiyetler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır (X²:2,25; p:0,133). Öğrencilerin sigara ve alkol alışkanlığı, ailenin gelir durumu, kronik hastalık bulunma durumu, kaldığı yer, egzersiz, ebeveynlerin kilo durumu, beden kitle indeksi, bilgisayar ve televizyon karşında geçirilen süre ile YTT' den 30 ve üzeri puan alan öğrenciler arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır (p>0,05). Diyet yapma durumu ile YTT' den 30 ve üzeri puan alma arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmıştır (X²:9,087; p:0,003). Kız öğrencilerin %14,5(n:34), erkek öğrencilerin %11,7(n:24) 'sinde benlik saygısı düşük bulunmuştur. Cinsiyetler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı saptanmıştır ( p:0,393). YTT ile RBSÖ arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmuştur (p:0,036). Sonuç: Çalışmamız diğer çalışmalarla paralellik göstermekte olup yeme bozukluklarının literatürde belirtildiği gibi giderek artmakta olduğunu göstermektedir. Bundan dolayı yeni çalışmalarla gençlerin yeme bozukluğuna karşı korunabilmesi için yeme bozukluğu risklerinin belirlenmesi, sıklığının saptanması ve eşlik eden faktörlerin belirlenmesi oldukça önemlidir. Anahtar Kelimeler: Yeme bozukluğu, benlik saygısı, tıp öğrencileriAim: This study aims to evaluate the relationship between eating attitudes self-esteem and sociodemographic characteristics of Ondokuz Mayıs University (OMU) School of Medicine students. Material and Methods: This cross-sectional and descriptive study was applied in class 1st, 3rd and 6th students of OMU School of Medicine. 475 medical students participated in the study. The questionnaire, prepared by searching the literature, consists of three parts. The first section contains sociodemographic information. On the second part there is the Eating Attitude Test (EAT). The third part is the Rosenberg Self Respect Scale (RSES). Obtained data were processed using SPSS 20. The data are presented in percentage, number, average and standard deviation. Chi-square test was used to compare categorical data and t-test was used for numerical variables in independent variables. Statistical significance was considered at p <0.05. Results: 440 of the 475 questionnaires participating in the study were correctly filled and included in the evaluation. The median age of the medical students was 21,03 ± 2,36 years and 53,4% (n: 235) of the students were female and 46,6% (n: 205) of the students were male. Among female students, who scored over 30 points on EAT, was 14.5%, among male students it found 9.8%. There was no statistically significant difference between sexes (X²: 2,25; p: 0,133). No significant relationship was found between the students smoking-alcohol habits, the income level of the family, chronic disease presence, place of residence, exercise, parents' weight status, body mass index, time spent on computer-television and the students who scored over 30 points on EAT (p> 0.05). A statistically significant relationship was found between the dietary state and EAT score of 30 and above (X2:9,087; p: 0,003). Self-esteem found low 14.5% (n: 34) of female students and 11.7% (n: 24) of male students. There was no statistically significant relationship between genders (p: 0,393). Statistically significant correlation was found between YTT and RSES (p: 0,036). Conclusion: Our study shows parallelism with other studies and shows that eating disorders are increasing as represented in the literature. Therefore, it is very important to determine the risk of eating disorders, determine the frequency and determine additional factors with new studies for protection young people against eating disorders.