Yoğun Bakım Hastalarının Hemşirenin Varlığını Algılamalarında Hemşirelere Verilen Çevresel Stresörleri Azaltmaya Yönelik Eğitimin Etkisi

Abstract

Amaç: Yoğun bakım ünitelerinin çevresel özellikleri hastalar için birçok stres faktörü içermektedir. Hemşirelerin yoğun bakım ünitelerinde hastayı etkileyen bu stres faktörlerini tanımaları ve çözümler geliştirmeleri oldukça önemlidir. Bu şekilde hastaların stres faktörlerine maruziyeti azalır ve hemşire tarafından önemsendiklerini hissederler. Bu çalışmanın amacı hemşirelere verilen çevresel stres faktörlerini azaltma eğitiminin yoğun bakım hastalarının hemşirenin varlığına ilişkin algıları üzerindeki etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Araştırma yarı deneysel, ayrı örneklem gruplu bir müdahale çalışmasıdır. Araştırma, kalp ve damar cerrahisi yoğun bakım ünitesinde çalışan hemşireler ve bu hemşirelerin bakım verdiği hastalar olmak üzere iki grupta yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini, kalp ve damar cerrahisi yoğun bakım ünitesinde çalışan hemşireler için toplam 13 hemşire ve hastalar için eğitim öncesi 33, eğitim sonrası 33 olmak üzere toplam 66 hasta oluşturmuştur. Hemşirelere yoğun bakım ortamında çevresel stresörleri azaltmak için 12 saatlik bir eğitim verilmiştir. Araştırma verileri, hemşirelerin bakım verdiği hastalarla eğitim öncesi ve sonrası görüşülerek toplanmıştır. Hastalardan toplanan veriler için ‘Hasta Bilgi Formu’, ‘Yoğun Bakım Ünitesi Çevresel Stresörler Ölçeği’, ‘Yoğun Bakım Deneyim Ölçeği’ ve ‘Hemşirenin Varlığı Ölçeği’ kullanılmıştır. Hemşirelere ait veriler ise ‘Hemşire Bilgi Formu’ ile elde edilmiştir. Çalışmada elde edilen verilerin analizinde SPSS 23.0 paket programı kullanılmıştır. Bulgular: Hemşirelere verilen çevresel stres faktörünü azaltma eğitimi sonrasında, hastaların yoğun bakım ünitesinde hemşirenin varlığına ilişkin algılarında ve olumlu deneyimlerinde artış gözlenirken, yoğun bakım ünitesinde çevresel stres faktörlerinin algılanma düzeyinde anlamlı bir değişiklik görülmedi. Sonuçlar: Yoğun bakım hemşirelerine verilen 12 saatlik eğitimin, hastaların hemşirenin varlığına ilişkin algılarını olumlu yönde etkilediği, hastaların olumlu yoğun bakım deneyimlerinde etkili olduğu ve hastaları etkileyen fizyopatolojik stres faktörleri üzerinde daha etkili olduğu sonucuna varıldı.