Naringinin Renal Hücre Enflamasyonunda Trombosit Kaynaklı Büyüme Faktörü Düzeyine Etkisinin İn Vitro Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Trombosit kaynaklı büyüme faktörü (PDGF) izoformlarının, böbrek hücrelerinde eksprese olduğu ve böbrek hastalıklarının etiyopatogenezinde rol aldığı bilinmektedir. Güçlü antioksidan ve antienflamatuar etkinliğe sahip olduğu bilinen naringinin, böbrek bozukluklarının ve hastalıklarının profilaksisinde ve tedavi edilmesinde başarı sağladığı anlaşılmaktadır. Sunulan tez çalışmasının amacı, naringinin in vitro böbrek hücre hasarında PDGF üzerine etkisinin incelenmesidir. Materyal ve Metot: Tez çalışmalarında Madin Darby Bovine Kidney (MDBK) hücre kültürü kullanıldı. Hücre hasarının oluşturulması için MDBK hücre kültürü 4 saat boyunca 5 μg/mL lipopolisakkarite (LPS) maruz bırakıldı. Naringin uygulaması 4 saat boyunca 1900 µM dozda gerçekleştirildi. Naringinin ve LPS'nin MDBK hücrelerindeki sitotoksik etkisi kolorimetrik hücre sayım kiti ile değerlendirildi. Deneysel uygulamalardan sonra hücre kültürü supernatantlarında PDGF konsantrasyonunun ölçümü enzim bağlı immünosorbent analiz (ELISA) yöntemi ile gerçekleştirildi. Bulgular: Negatif kontrol grubunun hücre supernatantında PDGF konsantrasyonu 45,5 ± 7,9 ng/L olarak ölçüldü. Dört saat boyunca 5 μg/mL LPS'ye maruz bırakılan MDBK hücre supernatantında PDGF konsantrasyonunun 257,0 ± 16,4 ng/L olduğu anlaşıldı. Dört saat boyunca 1900 μM naringin uygulanan hücre supernatantında PDGF konsantrasyonu 54,8 ± 7,1 ng/L olarak belirlendi. Dört saat boyunca 5 μg/mL LPS+naringin uygulanan MDBK hücre supernatantındaki PDGF konsantrasyonu 146,8 ± 6,3 ng/L olarak ölçüldü. Dört saat boyunca 5 μg/mL LPS'ye maruz kalan MDBK hücre supernatantındaki PDGF konsantrasyonunun negatif kontrol hücrelerindeki düzeye göre 5,65 kat yüksek olduğu belirlendi (p < 0,05). Dört saat boyunca 5 μg/mL LPS+naringin uygulanan MDBK hücre supernatantında PDGF düzeyinin negatif kontrol hücrelerininkine oranla 3,23 kat daha fazla olduğu saptandı (p < 0,05). MDBK hücre kültüründe LPS maruziyeti artmış olan PDGF düzeyinin naringin uygulaması ile 1,75 kat azaldığı belirlendi (p < 0,05). Sonuç: Sunulan tez çalışmasının bulguları, naringinin MDBK hücrelerinde PDGF salgılanmasının baskılanması yoluyla LPS'nin neden olduğu enflamasyon üzerinde terapötik bir etki sergilediği ortaya konuldu. Naringinin in vitro etkisinin in vivo araştırmalarla desteklenmesi gerektiği düşünülmektedir.Aim: Platelet-derived growth factor (PDGF) isoforms are known to be expressed in kidney cells and play a role in the etiopathogenesis of kidney diseases. It is understood that naringin, which is known to have strong antioxidant and anti-inflammatory activity, provides success in the prophylaxis and treatment of kidney disorders and diseases. The aim of the presented thesis is to examine the effect of naringin on PDGF in in vitro kidney cell damage. Material and Method: Madin Darby Bovine Kidney (MDBK) cell culture was used in the thesis study. MDBK cell culture was exposed to 5 μg/mL lipopolysaccharide (LPS) for 4 hours to induce cell damage. Naringin was administered at a dose of 1900 µM for 4 hours. The cytotoxic effects of naringin and LPS on MDBK cells were evaluated with a colorimetric cell counting kit. After the experimental applications, the measurement of PDGF concentration in cell culture supernatants was carried out by enzyme-linked immunosorbent analysis (ELISA) method. Results: The PDGF concentration in the cell supernatant of the negative control group was measured as 45.5 ± 7.9 ng/L. It was found that the PDGF concentration in the MDBK cell supernatant exposed to 5 μg/mL LPS for four hours was 257.0 ± 16.4 ng/L. The PDGF concentration was determined as 54.8 ± 7.1 ng/L in the cell supernatant treated with 1900 μM naringin for four hours. The PDGF concentration in the MDBK cell supernatant, which was applied 5 μg/mL LPS+ naringin for four hours, was measured as 146.8 ± 6.3 ng/L. The PDGF concentration in MDBK cell supernatant exposed to 5 μg/mL LPS for four hours was 5.65 times higher than the level in negative control cells (p < 0.05). In MDBK cell supernatant treated with 5 μg/mL LPS+naringin for four hours, PDGF level was found to be 3.23 times higher than that of negative control cells (p < 0.05). It was determined that PDGF level with increased LPS exposure in MDBK cell culture was decreased by 1.75 fold with naringin treatment (p < 0.05). Conclusion: The findings of the presented thesis study revealed that naringin exerts a therapeutic effect on LPS-induced inflammation through suppression of PDGF secretion in MDBK cells. It is thought that this effect of naringin in vitro should be supported by in vivo studies.