Karbamit peroksit jeli ile ağartılmış mine yüzeylerine rezin simanın bağlanma dayancının incelenmesi

Abstract

Amaç: Çalışmanın amacı; %16 karbamit peroksit jeti ile vital ağartma işlemi yapılmış mine yüzeylerine adeziv rezin simanın bağlanma gücünün, ağartma tedavisinden sonra ve ağartma tedavisini takiben yapay tükürük içerisinde geçen farklı süre-erde ne kadar değiştiğini incelemektir. Materyal ve Yöntem: Bu çalışmada 50 adet çürüksüz molar diş kullanıldı ve her biri 10 adet diş içeren 5 gruba ayrıldı. Kontrol grubu (L Grup) dışında, diğer gruplardaki (U., III., IV. ve V. Gruplar) tüm örneklere 14 gün boyunca günde 8 saat % 16 karbamit peroksit içeren Nile-White Excel 2Z vital ağartma ajanı uygulandı. Kontrol grubundaki örnekler ise 14 gün boyunca yapay tükürük içinde bekletildi. Kontrol grubu ile II. Grup örnekleri 14. günün sonunda bukkal yüzeyleri açıkta kalacak şekilde otopolimerizan akril bloklar içine yerleştirildi. 14 günlük ağartma tedavisinden sonra, III. Grup örnekleri l gün, IV. Grup örnekleri l hafta ve V. Grup örnekleri 3 hafta yapay tükürükte bekletildikten sonra otopolimerizan akril bloklar içine yerleştirildi. Otopolimerizan akril bloklar içine yerleştirilen tüm dişlerin bukkal yüzeylerine 0.5 mm mine preparasyonu yapıldıktan sonra şeffaf plastik mairiks yardımıyla Panavia F uy-gulandı. Daha sonra tüm örneklere makaslama testi yapıldı. Elde edilen test sonuçlan Tek Yönlü Varyans Analizi ve Post Hoc testi ile istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Bulgular: Yapılan istatistiksel analizler sonucunda, I. Grup ile II. Grup ve III. Grup arasında istatistiksel olarak fark bulunurken (p 0.05), I. Grup ile IV. Grup ve V. Grup arasında fark bulunmamaktadır (p0.05). Ayrıca diğer gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak önemsiz bulunmuştur (p0.05). Sonuç: Rezin bağlı sabit parsiyel protez uygulanacak hastalara daha önce bir ağartma işlemi uygulanmış ise sabit restorasyonun yapımına ağartma işleminin bitiminden en az l hafta sonra başlanması restorasyonun klinik başarısı açısından yararlı olacaktır.

Aim: The aim of this study was to evaluate the shear bond strength of resin cement to enamel, treated with 16% carbamide peroxide vital blaeching gel, after bleaching and different elapsed time following bleaching. Material and Methods: In this study fifty freshly extracted human third molars were divided into five groups, had ten teeth in each. All samples except control group were treated with Nile-White Excel 2Z vital bleaching gel, include 16% carbamide peroxide for 14 days, 8 hours per a day. Control group samples were stored in artificial saliva for 14 days. The samples of control and Group II were embeded in self cured acrylic resin blocks at the end of the 14 th. day. Group 111, IV and V samples were stored in artificial saliva for 1 day, 1 week and 3 weeks after bleaching treatment for 14 days, respectively. Then they embedded in acrylic blocks. The buccal enamel surfaces of samples were prepared in 0.5 mm depth and Panavia F were applied with plastic matrix to prepared surfaces. After these process, shear bond strength test were applied to all samples. The shear bond strength values were statistically compared by using one way - analysis of variance and Post Hoc tests. Results: The results of statistical analysis showed that group I was different from group II and HI (p< 0.05). The difference between the other groups was not significant. (p> 0.05). Conclusion: The results of this study indicated that resin bonded fixed partial denture treatment have to be applied after 1 week least from bleaching treatment for clinical succes of the restoration.