Dipper ve nondipper hipertansif hastalarda doku doppler görüntüleme ile elde edilen mitral ve triküspid anuler velositelerin değerlendirilmesi

Abstract

AMAÇ: Nondipper hipertansif hastalarda hedef organ hasarının dipper hipertansiflere göre daha yüksek olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada dipper ve nondipper hipertansif hastalarda sistolik ve diyastolik fonksiyonların doku Doppler görüntüleme yöntemi ile araştırılması amaçlandı. GEREÇ VE YÖNTEM: JNC-VI kılavuzuna göre hafif-orta derece hipertansiyonu olan ve antihipertansif tedavi almayan 55 hastadan 24 saatlik ambulatuar kan basıncı kaydedildi. Gündüz sistolik ve diyastolik kan basıncının gece %10'dan fazla düşmesi dipper, daha az veya hiç düşmemesi nondipper olarak kabul edildi. Buna göre hipertansif hastalarımızın 25'inde dipper hipertansiyon, 30'unda nondipper hipertansiyon saptandı. Kontrol grubu olarak 15 sağlıklı kişi alındı. Mitral (bazal septum, bazal lateral, bazal anterior, bazal inferior) ve triküspid (sağ ventrikül lateral) anüler segmentlerden pik sistolik (Sm), pik erken diyastolik (Em), pik geç diyastolik (Am) velositeler ile Em/Am oranı ve erken diyastolik dalganın deselerasyon (Edt) zamanı kaydedildi. Ayrıca standart M-mode ve Doppler parametreleri olçüldü. BULGULAR: Her üç grup yaş, cinsiyet, standart Doppler parametreleri ve vücut kitle indeksi açısından karşılaştırılabilir nitelikteydi. Bölgesel sistolik fonksiyon tüm segmentlerde benzerdi. Nondipper hipertansif hastalarda incelenen tüm segmentlerde diyastolik disfonksiyon (Em/Am1) saptandı. Buna karşın dipper hipertansif hastalarda sadece bazal inferior ve sağ ventrikül lateral duvarında diyastolik disfonksiyon vardı. SONUÇ: Bu bulgular dipper ve nondipper hipertansif hastalarda sistolik bölgesel fonksiyonun benzer olduğunu gösterdi. Dipper hipertansif hastalarda bölgesel diyastolik fonksiyonun sadece bazal inferior ve sağ ventrikül lateral duvarında bozulduğu, buna karşın nondipper hipertansif hastalarda bölgesel diyastolik fonksiyonun tüm segmentlerde bozulduğu saptandı.

AIM: Nondipper hypertensive patients appear to have a higher end organ damage than dipper hypertensive patients. In this study we aimed at assess systolic and diastolic function in dipper and nondipper hypertensive patients. MATERIAL AND METHODS: Noninvasive ambulatory blood pressure and heart rate monitoring for 24 hour were performed in 55 hypertensive patients. Patients were divided into two groups by presence (dippers) and absence (nondippers) of a reduction of both systolic and diastolic blood pressure during the night of >10% of daytime pressure. Accordingly 25 patients had dippers hypertension and 30 patients had nondippers hypertension. In addition 15 healthy subjects served as control group. Peak systolic (Sm), peak early diastolic (Em), peak late diastolic (Am) velocities, Em/Am ratio and deceleration time of early diastolic wave were recorded at 4 different sites on the mitral annulus corresponding to septum, anterior, lateral and inferior sites of the left ventricle and 1 site at the tricuspid annulus. In addition conventional M-mode and Doppler parameters were recorded. RESULTS: The 3 groups were comparable for age, gender, body mass index. Systolic function was similar in all segments. There was diastolic dysfunction (Em/Am<1) in all segments in nondipper hypertensive patients. However, there was diastolic dysfunction only in basal inferior and right ventricle lateral segments in dipper hypertensive patients. CONCLUSIONS: These findings suggest that, systolic regional function is similar in dipper and nondipper hypertensive patients. Regional diastolic function in dipper hypertensive patients are more pronouncedly deteriorated in basal inferior and right ventricular lateral segments, but deterioration of regional diastolic function occurs uniformly in all myocardial segments in nondipper hypertensive patients.