Deneysel latirizm modelinde doksisiklinin kollajen yapısı üzerine olan etkilerinin mörfolojik ve biyokimyasal olarak incelenmesi

Abstract

Latirizm kollajen sentezinde çapraz bağlantıda önemli bir enzim olan lizil oksidazın inhibisyonuna bağlı olarak ortaya çıkan defektif kollajen sentezi ile karakterize bir durumdur. Bir latirojen ajan olan beta-aminoproprionitril (\beta-APN) bağ dokusu metabolizmasının çalışılması için uygun bir ajandır. Tetrasiklinlerin kollajenaz ve jelatinaz gibi matriks metallaproteinazlarını inhibe ettiği bilinmektedir. Doksisiklin antimikrobial tetrasiklinlerden en etkili matriks metalloproteinaz inhibitörüdür. Bu çalışmada deneysel olarak oluşturulmuş latirizm modelinde, sistemik doksisiklin uygulamasının kollajen yapısı üzerine olan etkilerinin elektron mikroskobik ve biyokimyasal olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada ağırlıkları 250-300 gram olan 30 Wistar rat kullanıldı. Yirmi rat deney grubu (grup 2 ve grup 3) 10 rat ise kontrol grubu (grup 1) olarak değerlendirildi. Deney grubunda (grup 2, 10 rat) günlük hazırlanan \beta-APN'in 40 gün subkutan olarak uygulanması ile latirizm oluşturuldu. Kırkıncı günde bu gruptan deri biyopsileri alındı. Üçüncü gruba 40 gün BAPN uygulamasını takiben oral yoldan 15 gün süreyle 21 mg/gün dozda suda çözünmüş doksisiklin uygulandı. Ellibeşinci gün sonunda gün sonunda bu tatlardan alınan deri biyopsileri diğerleri ile birlikte morfolojik olarak incelendi. Serum IL-6 değerleri ELİSA metodu ile çalışıldı. Doksisiklin uygulanan grupta (grup 3) morfolojik ve biyokimyasal olarak iyileşme olmadığını gözlemledik. Sonuç olarak; oral yoldan iki hafta süreyle uygulanan doksisiklin deneysel olarak oluşturulmuş latirizm modelinde, kollajen yapısı üzerine morfolojik ve biokimyasal olarak iyileştirici etki göstermemiştir.

Background and Design: Lathyrism is characterized by defective collagen synthesis due to inhibition of lysyl oxidase, which is essential for interfibril/ar cross-linking. Lathyritic agent b-aminoproprionitrile (\beta-APN) accepted as a suitable agent for the study of connective tissue metabolism. Tetracyclines are known to inhibit the matrix metalloproteinases such as collagenase and gelatinase, Doxycyclin is the most potent matrix metalloproteinase inhibitor among antimicrobial tetracyclines. Our purpose was to investigate the role of doxycycline on collagen structure in experimentally induced lathyrism by electron microscopically and biochemically. Materials and Methods: Thirty Wistar rats weighting between 250-300 gm were used in this study. Twenty rats were used as test (group 2 and 3) and 10 rats were used as control group (group 1). Experimental lathyrism was created with daily subcutaneous injection of lathyritic agent \beta-APN for 40 days in 20 rats (group 2 and 3). At day 40, skin biopsies were taken from 10 rats of the test group (group 2) to evaluate the effect of \beta-APN on dermal collagen. After 40 days, in the third group (10 rats) doxycycline 21 mg daily was administered orally for 15 days. In the first group (10 rats) no medication was performed after 40 days. At day 55, skin biopsies were taken from the first and third group. Serum IL-6 levels were measured by ELISA. Results: We did not observe remarkable improvement in the third group both electron microscopically and biochemically. Conclusion: Administration of doxycycline by oral route did not improve the structure of collagen both morphologically and biochemically, in experimentally induced lathyrism.