Antikardiolipin antikorlarının retinal ven tıkanıklıkları ile ilişkisi

Abstract

Amaç: Son yıllarda antikardiolipin antikor (AKA) düzeyindeki yükselme ile tekrarlayan venöz ve arteriyel trombotik komplikasyonlar arasında bir ilişki olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada retinal ven tıkanıklığı olan olguların antikardiolipin antikorları ile ilişkisinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: Çalışma grubuna retinal ven tıkanıklığı olan 47 hasta (34 dal, 13 santral retinal ven tıkanıklığı ) ve yaş grupları benzer olan 29 olgu kontrol grubu olarak alındı. Ig G ve Ig M antikardiolipin antikorları ELISA yöntemi ile ölçülüp hastalar ile kontrol grubu karşılaştırıldı. Bulgular: Ig G AKA; hastalarda %21.8, kontrol grubunda %24.1 pozitif (10 GPL U/ml) bulundu. Ig M AKA; hastalarda %12.7, kontrol grubunda %13.8 pozitif (7 MPL U/ml) olarak tespit edildi. Yapılan istatistiki analizde Ig G ve IG M antikardiolipin antikorlarında retinal ven tıkanıklığı olan hastalar ile kontrol grubu arasında anlamlı farklılık tespit edilmedi (p 0.05). Sonuç: Antikardiolipin antikor düzeyi ile retinal ven tıkanıklığı arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır ve bu hastalarda rutin olarak tetkik edilmesine gerek yoktur.

Objective: In recent years, a relation between high levels of anticardiolipin antibodies (ACA) and recurrent venous and arterial thrombotic complications has been shown. In this study, we aimed to determine whether there was a relation between retinal venous obstruction (RVO) and ACA. Material and method: A sample of 47 patients with RVO (34 branch RVO, 13 central RVO) and 29 subject as a control group were studied. The control group was matched for age and systemic-diseases to the patient group. Samples obtained from each group were assessed for Ig G and Ig M ACA by Enzyme-Linked Immunoabsorbant assay (ELISA). Results: Ig G ACA was positive (>10 GPL U/ml), in 21.8% and 24.1 and Ig M ACA was positive (>7 MPL U/ml) in 12.7% and 13.8% of patients and controls groups, respectively. There was no significant important difference between patients and control groups in Ig ACA and Ig M ACA positivity (p>0.05). Conclusion: There was no significant relation between ACA levels and RVO, so there is no need for systematic screening of these antibodies in patients with RVO, routinely.