Farmakolojik ajanlarla olan intihar girişimlerinin değerlendirilmesi
Özet
İntihar girişiminde değişik faktörler rol oynamaktadır. Bu nedenle biz bu retrospektif araştırma ile intihar girişimine sebep olan faktörleri belirlemeyi, intihar girişiminde kullanılan farmakolojik ajanların hangileri olduğunu saptamayı amaçladık. Bu amaçla On-dokuz Mayıs Üniversitesi, Tıp Fakültesi acil servisine 01.01.2000 - 20.05.2000 tarihleri arasında ilaç intoksikasyonu nedeniyle başvuran hasta dosyalarını geriye dönük olarak inceledik. Verilerine ulaşılan 59 kişinin; aldığı ilaç tipi, daha önce psikiyatrik tanısı olup olmadığı, kaçıncı intihar girişimi oduğu, ailede ruhsal hastalık olup olmadığı, psikiyatri bölümünce hastanın takibe alınıp alınmadığı ve intihar girişiminde bulunmasına etken olan stressörlerin ne olduğu ile sosyodemografik veriler kayıt edildi. Hastaların 46'smın kadın, 42'sinin evli, 42'sinin ev hanımı olduğu saptandı. Hastaların 32'sinde (%54..2) intihar etkeni belli değil iken, 14'ünde (%23.7) aile sorunları neden olarak belirtildi. 27 hasta (%45.8) acil serviste psikiyatri bölümünce görülmemiş olup, görülen 17 kişiye de (%28.8) normal ruhsal muayenesi olduğu belirtilmişti. Hastaların 12'si (%20.3) antidepresanlar ile 10'u (%16.9) organik fosfor alımı ile intihar girişiminde bulunmuşlardı. Hastaların 17'si (%28.8) bir gün sonra psikiyatri bölümünce görülmüş, 23'ü (%39) hiç görülmemiş idi. Sadece 4 hastanın da daha sonra psikiyatri bölümünce takibe alındığı saptandı. Sonuçta kadın ve işsiz olanlarda intihar girişiminin daha fazla olduğu belirlendi. İntihar girişimlerinde-en sık kullanılan ajanların antidepresanlar olduğu görüldü. Ayrıca bu çalışmada, gerek çoğu hastanın acil serviste psikiyatri bölümünce görülmeden taburcu edilmesi, gerekse hastaların daha sonra psikiyatri bölümü tarafından hiç kontrol edilmemiş olması göz önüne alındığında intihar vakalarına daha fazla önem verilmesi gerektiği kanısına varıldı Suicide is defined as a voluntary desire of a person to put end to his own life and this is the most important cause of death in psychiatry. in this study we aimed to find causes of suicide attempts with pharmacologic agents. We reviewed the charts of the patients who were admitted to Ondokuz Mayıs University Emergency Department due to intoxication with medications between the period of 01.01.2000-20.05.200. Previous history of a psychiatric disorder, number of suicide attempts, history of psychiatric disorder in the family, precipitating factors of suicide attempt, existence of psychiatric follow up or not and the sociodemographic data were recorded from the medical records of the 59 patient who met the criteria of suicide attempt with medication. The collected data were analyzed by SPSS statistical program. The ages of the patients were between 14-80 years (mean 25.57 years). Forty six of them were female (78%). Forty two of them were married, 42 of them were housewifes. The cause of suicide attempt were unknown in 32 patients '(54%) but in 14 patients (23.7%) family problems were the main cause. Twenty seven patients were not seen in the Emergency .Department (ED) by a psychiatrist (45.8%). The 17 patients who were seen by a psychiatrist were found to be normal in mental states examination. There were 2 patients who had physical disorder. The suicide attempts were realised with antidepressan in 12 patient (20.3%), with the other drugs in 12 patients with organophosphates in 10 patients (16.9%), 17 of them were seen by a psychiatrist the next day (28.8%), 23 of them were not evaluated by a psychiatrist. Only 4 patients were followed up by the psychiatry department after the event. As a result of this study we determined that the number of female and jobless persons who attempted suicide is high. Most frequently used agents were antidepressants. The patients attempted to suicide were. discharged from ED without consultation of psychiatrist. And also a few patient who were consulted with psychiatrist did not follow up by psychiatry department. As a conclusion the suicide attempts admitted to EDshould be followed more seriously.
Kaynak
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Dergisi (. Journal of Experimental and Clinical Medicine)Cilt
18Sayı
4Bağlantı
https://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TVRVeU9EWTI=https://hdl.handle.net/20.500.12712/7795