Özofagus striktürlerinde bükülebilir endoskopinin kullanımı: Etkinlik ve güvenilirlik

Abstract

Amaç: Farklı etyolojilerle oluşan özofagus striktürlerinde bükülebilir endoskopi ile striktür yerinin saptanması ve dilatasyon yapılmasının etkinlik ve güvenilirliğini değerlendirmeyi amaçlandık. Gereç ve Yöntem: Şubat 2004-Nisan 2005 tarihleri arasında bölümümüzde özofagus striktürü tanısıyla izlenen 23 hastayı, yaş, cinsiyet, klinik ve radyolojik bulgular, yapılan cerrahi işlem ve postoperatif komplikasyonlar açısından değerlendirdik. Tüm hastalarda tanı ve tedavi amacıyla bükülebilir endoskopi uygulandı ve özofagusta darlık saptanarak endoskopun biopsi kanalından geçirilen kılavuz tel darlığın distaline ilerletildi ve Seldinger yöntemi ile antegrad dilatatör ve/veya balon dilatatör ile hastaya dilatasyon yapıldı. Bulgular: Bildirilen tarihler arasında 23 özofagial striktürlü çocuğa (Ortalama yaş 1.5) 66 kez dilatasyon yapıldı. Hastalarımızın 14'ünde striktür nedeni özofagus atrezisi onarımıydı, 1 tanesinde konjenital özofagial darlık, 1 tanesinde akalazya , 1'inde GÖRH, 3'ü asidik madde (pH: 0.5), 3'ünün alkali (pH:12-14) içtiği saptanmıştır. Olguların tümünde beslenme güçlüğü, katı gıdaları yutamama yakınmaları vardı. Olguların tamamında özofagus mide duodenum grafilerinde darlık saptanmıştı. Hastalardaki bu darlıklar yalnız sıvı geçişine izin veriyordu. Ondokuz hastada balon dilatatörü darlığın distaline geçirilerek dilatasyon yapılırken 4 hastaya, yine darlığın distaline kılavuz tel ile geçildikten sonra hem buji hem balon ile dilatasyon yapıldı. Bir hastada özofagus atrezisi onarımı sonucu gelişen bir divertikülde perforasyon meydana geldi ve bu perforasyon spontan kapandı. Diğer hastalarda komplikasyon gelişmedi. Postoperatif 3 saat sonra hastalar beslenmeye başladılar. Hastalarda beslenme problemi olmadı ve 3 hafta sonra darlık açısından yeniden değerlendirildiler. Sonuç: Özofagial striktürlü hastalarda bükülebilir endoskopi kolaylıkla uygulanabilen ve en az invaziv cerrahi ilkelerine uygun tanı-tedavi yöntemidir. Endoskopun biopsi kanalından geçirilen kılavuz tel üzerinden yapılan dilatasyon ise hem çok efektif hem de perforasyon riski son derece düşük olduğundan oldukça güvenilirdir.

Aim: We evaluated the efficacy and the reliability of the flexible endoscopy in the diagnosis and treatment of benign esophageal strictures. Material and Method: Between February 2004 and April 2005, 23 patients with esophageal strictures and dilatation by flexible endoscopy were evaluated according to the age, sex, clinical and radiologic findings, surgical interventions and postoperative complications. During flexible esophagoscopy, a guidewire was advanced through the instrument channel of the esophagoscope, an anterior dilatator and/or a balloon catheter was advanced according to the Seldinger method to the distal esophagus. Under flouroscopic control, a dilatation was performed. Results: In 23 patients (mean age 1.5), we performed 66 esophageal dilatations. Fourteen patients had an esophageal atresia, 1 congenital esophageal stenosis, one achalasia, one GERD, three acid ingestion, 3 alkali ingestion. All of the patients experienced difficulties during feeding. The esophagographies of all patients showed strictures. In 19 cases, a balloon dilatation was performed and in 4 patients, both antegrade dilatator and balloon catheter dilatation were made. In one patient with a esophageal pseudodiverticulum, a self-limited perforation occured with spontaneous healing. No other complication was seen. In early postoperative follow up, the feeding was without any problem. Conclusion: The esophageal dilatation by means of flexible endoscopy is a safe and effective tool in children with benign esophagus strictures.