Porselen tamirinde kullanılan bir kompozitin kesme dayancı üzerinde farklı ışık kaynağı ve yüzey işlemlerinin etkisi

Abstract

Amaç: Metal destekli porselen kron ve kopru uygulamalarmda kullanilan porselen materyali rijit, sert ve ayni zamanda kırılgan bir yapıya sahiptir. Adeziv teknolojisindeki gelismeler ve yeni kompozit rezin materyaller sabit protetik restorasyonun hasta ağzindan uzaklastırılmadan kırılan parçanin tamir edilmesine olanak saglamaktadir. Bu çalışmanın amaci porselen tamirinde kullanilan bir kompozitin kesme dayanci uzerinde iki farkli ışık kaynaginin ve farkli yuzey islemlerinin etkilerinin incelenmesidir. Gereç ve Yontem: Calismada Ni-Cr alasimdan 12x2 mm boyutlarmda 80 adet disk hazirlandi. 40 adet disk uzerine 2 mm kalınlığında porselen uygulandi. 40 metal ve 40 porselen ornek her biri 5'er örnek içeren 16 gruba ayrildi. Metal örneklere frez ve kumlama, porselen örneklere ise frez ve %5 lik hidroflorik asit ile puruzlendirme islemleri uygulandi. Tüm örneklere 2 mm kalınlığında porselen tamir kompoziti uygulandi. Örneklerin yarısı halojen ışık (QTH), diğer yarisi ise bir Light Emitting Diodes (LED) isik kaynagi ile 1 mm ve 10 mm mesafeden 40 sn polimerize edildi. Daha sonra örneklere Universal Test cihazi ile kesme dayancı testi uygulandi. Elde edilen veriler Student testi ile karsılasmışdi. Bulgular: Porselen ve metal yuzeylerinde her iki mesafeden ve her iki yuzey işleminde LED ile elde edilen dayanç değerleri QTH'a göre anlamlı farklılık gösterdi (p0.001). Sonuc: Porselen tamir materyalinin kesme dayanci uzerinde ışık kaynaginin tipi ve ışık yoğunlugu önemli faktörlerdir. Metal yüzeylerine kurulama, porselen yüzeylerine asit uygulanmasi bağlanma dayancı olumlu etkilemektedir.

Objective: Porcelain which is used for porcelain fused to metal restorations, has rigit, hard and fragile structure. The advances in adhesive technology and new composite resin materials allows to repair the fracture without removing the restoration out of the mouth. The purpose of this study is to investigate the effects of two different light sources and different surface treatments on the shear bond strength of a composite used in porcelain repair. Material and Method: Ni-Cr alloy 80 discs with 12 mm diameter and 2 mm thickness were used in the study. Two mm porcelain were applied on 40 metal discs. 40 metal and 40 porcelain specimens were divided into 16 subgroups, each containing 5 specimens. Roughening with bur and sandblasting were used for metal specimens, roughening with bur and 5% hydrofluoric acid etching were used for porcelain specimens. Porcelain repair composite was applied in 2 mm thickness to all specimens. Half of the specimens were polymerized with halogen light (QTH) and the other half were polymerized with Light Emitting Diodes (LED) curing light for 40 sec at distances of 1 and 10 mm. Then the shear bond strength test was applied to all specimens with a Universal Testing machine. The outcome data were statistically analyzed with Student test. Results: The bond strength values obtained with LED on porcelain and alloy surfaces for both distances and surface treatments were statistically different in comparison with those of QTH (p<0.001). Conclusion: The types of light source and light density are important factors on the shear bond strength of porcelain repair material. Air abrading on oalloy surfaces and acid etching on porcelain surfaces have positive effects on the bond strength.