Comparison of nosocomial candidemia of pediatric and adult cases in 2-years period at a Turkish university hospital

Abstract

Amaç: Yetişkinlerde kandidemi ile ilgili çok fazla bildiri olmasına rağmen çocuklarla ilgili bilgiler hala sınırlıdır. Bu çalışmanın amacı, hastanedeki çocuk ve yetişkinlerdeki nozokomiyal kandidemi etiyoloji ve risk faktörlerinin karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, 30 Haziran 2007’ile 30 Haziran 2009 arasında kan kültürleri mikrobiyoloji laboratuarına gönderilmiş olan hastanede yatan ve fungemi tanısı almış olanları kapsamaktadır. Kan kültüründe maya üremesi gözlendikten sonra maya hücreleri Saboraud glikoz agara inoküle edilmişlerdir. Koloniler konvansiyonel maya tanımlama yöntemleri ve üretici firmanın önerileri doğrultusunda ID 32C maya tanımlama sistemi ile tanımlanmışlardır. Bulgular: Bu süre zarfında 51 çocuk ve 69 yetişkin hasta çalışılmıştır. En çok görülen maya Candida albicans (%43.3) olup bunu C. parapsilosis (%25) ve C. tropicalis (%17.5) izlemiştir. Non-albicans Candida türleri bütün kandidemik vakaları yarısından fazlasını oluşturmasına rağmen (%56.7) C. albicans en yaygın olan etiyolojik ajandır. İstatistiksel olarak hasta yaşı (çocuk ve yetişkin) ve Candida (p0.05) türleri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Neoplazi (yetişkinlerde) ve prematürite (çocuklarda) altta yatan an hastalıklardandır. Predispozan faktörler ve mortalite oranları, çocuk ve yetişkinlerde farklılık göstermemektedir. Sonuç: Kandidemi değişimlerini takip edebilmek için sürekli epidemiyolojik sürveyansın gerekliliğine inanmaktayız.

Objective: Although there are limited numerous reports of candidemia in adults, data on paediatrics are stil limeted. The aim of the present study was to compare the aetiology and risk factors of nosocomial candidemia among the paediatric and adults in our hospital. Materials and Methods: This study includes the patients hospitalised and diagnosed as fungemia at Ondokuz Mayis University Hospital between June 30, 2007 and June 30, 2009 whose blood cultures sent to our microbiology laboratory. After fungal growth was observed in blood cultures, the yeast cells were inoculated onto Saboraud glucose agar. The colonies were identified by conventional yeast identification methods and ID 32C yeast identification system according to the manifacturer‘s instructions. Results: During this period 51 paediatric and 69 adults were studied. The most common yeast form was Candida albicans (43.3%) followed by C. parapsilosis (25.0%) and C. tropicalis (17.5%). Although the non-albicans Candida species represent more than half (56.7%) of all candidemic cases C. albicans was the most common frequent etiologic agent. There was no statistically significant difference between patient age (paediatric and adult) and distribution of Candida species (p>0.05) Neoplasia (in adults) and prematurity (in paediatrics) were the main underlying diseases. Predisposing factors and mortality rates were not different among paediatrics and adults. Conclusion: We reinforce the necessity of continous epidomiologic surveillance to follow the dynamics of candidemia.