Farklı sürelerde metilen klorid uygulamasının otopolimerizan akrilin kaide materyaline bağlanma dayancı üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Kırık tamiri yapılan protezlerde tamir materyali ile kaide materyalinin birleşim alanında tekrarlanan kırıklara sıklıkla rastlanılmak tadır. Bu nedenle tamir materyali ile kaide materyali arasındaki bağlantının artırılması önemlidir. Bu çalışmanın amacı, ısı ile polimerize olan bir kaide materyaline farklı sürelerde metilen klorid uygulamasının otopolifherizan akrilin kaide materyaline bağlanma dayancı üzerindeki etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntem: 15 mm çapında, 3 mm kalınlığında 40 adet ısı ile polimerize olan akrilik disk hazırlandı. Örnekler otopolimerizan akril bloklar içerisine yerleştirildi ve her biri 10 örnek içeren 4 gruba ayrıldı. Gruplardan biri kontrol grubu (Grup K) olarak seçildi ve bu gruptaki örneklere yüzey işlemi uygulanmadı. Deney gruplarından birincisine (Grup M5) 5 saniye, ikincisine (Grup M15) 15 saniye ve üçüncü gruba (Grup M30) 30 saniye süre ile metilen klorid yüzey işlemi olarak uygulandı. Daha sonra tüm örneklere bir pirinç kalıp yardımı ile otopolimerizan akril uygulandı. Hazırlanan örneklere 500 kez 5-55C ısısal değişim işlemi uygulandıktan sonra makaslama dayançları ölçüldü. Elde edilen veriler Tek Yönlü Varyans Analizi ve Post Hoc Tukey testleri kullanılarak istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Örneklerin bağlantı yüzeyleri kırık tiplerini belirlemek'amacı ile incelendi. Farklı sürelerde uygulanan metilen kloridin akrilik kaide materyalinin yüzeyi üzerine etkisi tarama elektron mikroskobu (SEM) ile incelendi. Bulgular: Gruplar arasında istatistiksel olarak fark bulundır" (p0.05). Metilen klorid uygulanan tüm gruplar, kontrol grubuna göre daha yüksek makaslama dayancı gösterdiler. Grup M5 ve Grup M30 arasında fark bulunmadı (p0.05). En yüksek makaslama dayancı 15 saniye metilen klorid uygulaması (Grup M15) ile elde edildi. Sonuç: Kaide materyaline metilen klorid uygulaması tamir materyalinin makaslama dayancı üzerinde olumlu etkiye sahiptir. Çalışmada karşılaştırılan metilen klorid uygulama sürelerinin hepsinde kontrol grubuna göre daha yüksek bağlanma dayancı elde edilirken, bağlanma dayancını en fazla artıran uygulama süresinin 15 saniye olduğu tespit edildi.

Objective: The fracture of repaired dentures often occures at the junction of base and repair material. For this reason, it is important to improve the bond strength between repair material and denture base. The aim of this study was to investigate the effect of methylene chloride application to denture base resin for different time periods on the bond strength of autopolymerizing resin to denture base resin. Material and Method: Fourty heat-poymerized acrylic resin disks were prepared in 15 mm diameter and 3 mm thick. The discs were embedded in autopolymerizing acrylic blocks and were divided into 4 groups, each containing 10 specimens. One of the groups were served as controls (Group K) and had no surface treatment. In the experimental groups, the first (Group M5), second (Group M15) and third (Group M30) groups specimens' surfaces were chemically treated by methylene chloride for 5 s, 15 s, and 30 s, respectively. Then autopolymerizing resin was placed on to treated surfaces using a brass ring. After the specimens were thermocycled for 500 times between 5 and 55 °C, the shear bond strengths of the specimens were measured. The data were compared statistically by using 1-way ANOVA and Post Hoc Tukey tests. The bond surface of the specimens were examined to identify the nature of the failure. The effect of the methylene chloride treatments for different periods of time on the surface of base resin were examined under a scanning electron microscope (SEM). Results: Significant differences were found between the groups (p<0.05). All groups treated with methylene chloride showed higher shear bond strength than the control group. No differences were detected between Group M5 and Group M30 (p> 0.05). The highest shear bond strength was obtained with Group M15. Conclusion: Methylene chloride treatments to base resin showed positive effect on the shear bond strength of repair material. All experimental groups showed higher bond strength than the control and the highest shear bond strength was obtained with methylene chloride application for 15 seconds.