Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik ve Ebelik Öğrencilerinin Problem Çözme Beceri Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler

Abstract

Amaç: Bu çalışma sağlık yüksekokulu hemşirelik ve ebelik bölümü öğrencilerinin problem çözme beceri düzeyleri ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Yöntem: Araştırmada örnekleme gidilmemiş, evrenin tamamı (N492) alınmaya çalışılmıştır. Ancak araştırma sürecinde araştırmaya katılmayı kabul etmeyen ve anket formunu eksik dolduran öğrenciler (n65) kapsam dışı bırakılarak; anket formunu tam olarak dolduran ve çalış- maya katılmaya gönüllü olan 427 (%86.8) öğrenci çalışma grubunu oluşturmuştur. Veriler 15 Nisan- 25 Nisan 2009 tarihleri arasında, araştırmacılar tarafından hazırlanan bir bilgi formu ile orjinali Heppner ve Peterson tarafından geliştirilen ve ülkemizde uyarlaması Şahin ve arkadaşları (1993) tarafından yapılmış olan Problem Çözme Envanteri kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik hesaplaması, Tek Yönlü Varyans Analizi, Kruskall Walllis, Mann Whitney U testi, t testi ve Tukey testi kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin %63.7sinin 18-21 yaş grubunda bulunduğu, %93.0ını kadınların oluşturduğu, %60.2sinin annesinin ve %38.6sı- nın babasının ilkokul mezunu olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin Problem Çözme Envanterinden aldıkları toplam puan ortalamaları 107.6312.57dir. Öğrencilerin Problem Çözme Envanterinden aldıkları toplam puan ortalamaları ile okudukları bölümler, cinsiyet, aile tipi ve mezun oldukları okul arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmuştur. Sonuç: Bu çalışmada hemşirelik bölümünde okuyan, sağlık meslek lisesi mezunu, çekirdek aile yapısına sahip, erkek öğrencilerin problem çözme becerileri diğer öğrencilerden daha yüksek bulunmuştur. Ebelik eğitimi müfredatında problem çözme bilgi ve becerilerinin öğretilmesine daha fazla yer verilmesi ve probleme dayalı öğretim yöntemlerinden yararlanılması önerilmektedir.

Aim: To determine the level of problem-solving skills of health college nursing and midwifery students and affecting factors. Methods: No sampling was taken and the entire population (N492) was included in the study. However, students who refused to participate in the study or failed to fi ll-in the questionnaire form properly (n65) were excluded from the study. Therefore, a total of 427 (86.8%) students who fi lled in the questionnaire forms properly and volunteered to participate comprised the study group. The data were collected from April 15 to April 25, 2009, using an information form developed by the researchers and the Problem Solving Inventory that was originally developed by Heppner and Peterson, and adapted by Şahin, Şahin and Heppner (1993) into Turkish for use in our country. The percentage calculation, one-way ANOVA, Kruskall Wallis, Mann Whitney U test, student t- test and Tukey test were used in evaluating the data. Results: It was determined that 63.7% of the students were 18-21 years old, 93.0% were female, and 60.2% of the students mothers and 38.6% of their fathers had graduated from primary school. The total score that students received on the Problem Solving Inventory averaged 107.63 ± 12.57. There was a statistically signifi cant relationship between students Problem Solving Inventory point averages and some socio-demographic information such as the departments the students were enrolled in, gender, family type, and where he/she graduated from high school. Conclusion: In this study, the problem solving skills of students who were male, who were studying in nursing department, who graduated from health professions high schools, and who lived in a nuclear family were found to be higher than those of the other students. It is recommended that the curricula of midwifery programs focus further on teaching problem-solving knowledge and skills, and take advantage of problem-based teaching methods.