The effect of tropical honey dressing on wound healing ın diabetic mice

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, diyabetik farelerde topical bal uygulamasının yara iyileşmesi üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır. Araç ve Yöntem: Bu çalışmada, Streptozotosin ile diyabet indüklenmiş olan 27 adet İsviçre faresi kullanıldı. Hayvanların sırtlarında bilateral 1 cm çapında tam kat deri defektleri oluşturuldu. Sol taraftaki defektler deney grubunu, sağ taraftaki defektler ise kontrol grubunu oluşturdu. Deney tarafındaki defektlere bal, kontrol tarafındaki defektlere ise izotonik sodyum klorür tatbik edildi. Fareler 3, 6 ve 9. günlerde sakrifiye edildiler. Tüm yaralar histopatolojik olarak granülasyon dokusu kalınlığı ve yara kenarından epitel ilerlemesi yönünden değerlendirildiler. Yara yüzölçümleri 3DDOCTOR (Deneme sürümü, Able Software Corp. USA) yazılımı ile hesaplandı. İstatistiki analiz için ikili sample-T testi uygulandı. Sonuçlar: Bal ile tedavi edilen bölgeler, control bölgeleri ile kıyaslandığında, yara yüzeyi anlamlı olarak daha küçüktü (3, gün p0,001, 6. gün p0,05, 9. gün p0,01), ve epitelizasyonda ilerleme anlamlı olarak daha fazlaydı (3. gün p0,05, 6. gün p0,05, 9. gün p0,001). Ne var ki, granülasyon dokusu kalınlıkları arasındaki farklar anlamlı değildi. (3., 6. ve 9. günlerde p0.05). Sonuç: Bu çalışma göstermektedir ki, diabetik farelerde topikal bal uygulaması, yara kontraksiyonu ve epitelizasyonu üzerinden yara iyileşmesinde olumlu etkiye sahiptir.

Purpose: To assess the effect of topical application of honey on wound healing in diabetic mice. Materials and Methods: Twenty-seven Swiss mice were used for the study, in which diabetes was induced via streptozotocin. Full-thickness skin defects 1 cm in diameter were created on both sides on the backs of the animals. The defects on the left side comprised the experimental group, whereas those on the right side were used as controls. Left-sided defects were treated with honey, while right-sided wounds were treated with isotonic sodium chloride. The mice were sacrificed on days 3, 6, and 9. All wounds were histopathologically evaluated according to the thickness of the granulation tissue and the distance of epithelization covered from the normal skin edge into the wound. The wound areas were calculated using 3D-DOCTOR (Trial Version, Able Software Corp., USA) software. A paired-sample t test was used for analysis. Results: When the region treated with honey was compared with the control region on the same animal, the wound area was significantly smaller (Day 3 p<0.001, Day 6 p<0.05, Day 9 p<0.01) and epithelization advancement was significantly greater (Day 3 p<0.05, Day 6 p<0.05, Day 9 p<0.001), but the thickness of the granulation tissues was not significantly different (Day 3, 6, 9 p>0.05). Conclusion: This study demonstrates that topical application of honey has a positive influence on wound healing, via facilitating wound contraction and epithelization in diabetic mice.