Gastroözefajial reflü hastalığında dental yaklaşımlar

Abstract

Gastroözefajial reflü (GÖR) hastalığı, prevalansı en yüksek gastrointestinal sistem hastalıklarından biridir. Alt özefajial sfinkter boyunca özefagusa gastrik asit geçişi GÖR olarak tanımlanır. GÖR komplikasyonlarına bağlı fiziksel risk altında bulunan ya da reflü semptomları nedeniyle yaşam kalitesi bozulan tüm bireyler GÖR hastasıdır. Yapılan çalışmaların çoğunda GÖR ile lokalize dental erozyonların ilişkisi bulunmasına rağmen diş çürükleri ve periodontal hastalıklar ile ilgili direkt bir ilişki saptanamamıştır ancak dişeti çekilmelerinin bu bireylerde erozyonla birlikte seyrettiği gözlenmiştir. GÖR nedeniyle ağız ortamında oluşan asidik ortamdan seramik yüzeyler de etkilenmektedir. Etkilenen diş minesi ve seramik yüzeyler disfonksiyonel oklüzyon veya diş sıkma ve diş gıcırdatma gibi parafonksiyonel alışkanlıklarla birlikte daha fazla aşınmaya uğrar. Bu nedenle GÖR’nün sadece özefagusu ilgilendiren bir hastalık olarak değerlendirilmemesi gerekir. Gastrik sıvının pH’sını olabildiğince nötral seviyede tutmak için diyet alışkanlıkları ve sistemik hastalıklar kontrol altında tutulmalıdır. Erozyon dişin geriye dönüşümsüz sert doku kaybı olduğu için, GÖR hastalarında erozyon oluşturacak nedenlerin ortadan kaldırılmasına çalışılmalıdır. Hastalar GÖR hastalığının ağız içi bulguları konusunda bilgilendirilmeli, restorasyonlar çok iyi polisajlanmalı, oklüzal temas noktaları minimalize edilmeli ve aşınma çok fazla ise gece koruyucu plaklar uygulanmalıdır.

Gastroesophageal reflux (GOR) disease has one of the highest prevalence among the diseases of gastrointestinal system. Gastric acid moving through the lower oesophageal sphincter into the oesophagus causes gastroesophageal reflux (GOR). All individuals who are exposed to the risk of physical complications of gastroesophageal reflux , or who experience impairment in quality of life due to reflux related symptoms are GOR patients. Many studies demonstrated a relation between GOR and localized dental erosion but unfortunetly they couldn‘t find any relation between dental caries and periodontal diseases directly. Also in these patients presence of gingival recessions accompanying dental erosions were reported. Besides, the ceramic surfaces in the wet oral environment are susceptible to acidic chemical attacks. If enamel and degraded ceramic surface are further subjected to disfunctional occlusion or parafunctional habits such as clenching and bruxism, the wear process may be accelerated. GOR should not be evaluated as a disease related to only oesophagus. The dietary habits and patient‘ s systemic problems must be evaluated to maintain gastric juice pH as neutral as possible. Since erosion is irreversible loss of dental hard tissues, the etiological factors should be determined, eliminated and treated in the patients with GOR. The patients should be informed about the oral health status, restorations should be polished, occlusal contact areas should be minimalized. When severe wear is present, night guards should be fabricated.