Mikrodalga ile polimerize olan bir kaide akriline akrilik rezin dişin bağlanma dayanıklılığı üzerine polimerizasyon döngüsü ve yüzey işlemlerinin etkisi
Abstract
Amaç: Farklı polimerizasyon döngülerinin ve rezin dişlerin kaide plağına bakan yüzeylerine uygulanan mekanik ve kimyasal işlemlerin, akrilik dişlerin mikrodalga ile polimerize olan kaide plağına bağlanma dayanıklılığına etkilerini incelemektir. Gereç ve Yöntem: 60 adet santral akrilik diş (Vitapan) bir silikon kalıp yardımıyla mum bloklara yerleştirildi ve muflaya alındı. Mum atımından sonra örnekler 3 gruba ayrıldı. Birinci grupta dişlerin kaide akriline bakan yüzeylerine 15 saniye metilen klorid uygulanırken, ikinci grupta bu yüzeylere 2x3 mm ebatlarında tutucu alanlar hazırlandı. Üçüncü grupta ise örneklere herhangi bir işlem uygulanmadı (Kontrol). Daha sonra gruplar 2 alt gruba ayrıldı (n10) ve mikrodalga ile polimerize olan akrilik rezin (Acron MC) tepildi. Polimerizasyon için kısa ve uzun polimerizasyon döngüleri uygulandı. Daha sonra Universal test cihazı ile her bir dişin palatal yüzeyine kırılma oluncaya kadar kuvvet uygulandı. Veriler iki yönlü ANOVA ve Post Hoc Tukey testleri ile değerlendirildi. Bulgular: Yüzey işlemleri ve polimerizasyon döngüleri arasında anlamlı fark bulundu (p0.001). Uzun polimerizasyon döngüsü ile daha yüksek bağlanma dayanıklılığı elde edildi. Bağlanma dayanıklılık değerleri yüzey işlemleri ile anlamlı bir şekilde yükseldi (p0.001). Sonuç: En yüksek bağlanma dayanıklılığı metilen klorid uygulamasının ardından kaide materyalinin uzun polimerizasyon döngüsü ile polimerize edilmesinde elde edildi. Aim: To investigate the effect of different polymerization cycles for microwave-polymerized acrylic resin and surface treatments of the resin tooth on the bond strength between the resin tooth and denture base resin. Material and Methods: Sixty incisor acrylic denture teeth (Vitapan) were placed on the wax blocks with the use of a si-licone mold and were flasked. After removal of the wax, the specimens were divided into 3 groups. One of the groups was served as control and has no treatment. Methylene chloride and a diatoric were used as surface treatments to first and second groups, respectively. Subsequently, the groups were divided into 2 subgroups (n10). A microwave-polymerized acrylic resin (Acron MC) with two different polymerization cycles (short and long) was used. Compressive load was applied to the palatal surfaces of the teeth. The data was analyzed by using two- way ANOVA and Post Hoc Tukey tests. Results: Significant differences were found between the surface treatments and the polymerization cycles (p<0.001). Higher bond strength values were obtained with long-polymerization cycle. The bond strength values were increased significantly with surface treatments (p<0.001). Conclusion: The highest bond strength values were obtained with long-polymerization cycle after methylene chloride application.
Source
Ondokuz Mayıs Üniv. Diş Hekimliği Derg.Volume
9Issue
1URI
https://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/T0RZNU1ETXo=https://hdl.handle.net/20.500.12712/6955