Diz osteoartritinde biofeedback yardımlı izometrik egzersiz ile elektrik stimülasyon programının kuadriseps gücüne etkisinin karşılaştırılması
Özet
Bu çalışma, diz osteoartriti (OA) olan hastalarda biofeedback (BF) yardımlı izometrik egzersiz ve elektrik stimülasyon (ES) programının kuadriseps kas gücü ve uyluk çevre ölçümüne etkisini göstermek amacıyla yapıldı. Çalışmaya American College of Rheumatology (ACR) kriterlerine göre diz OA'i tanısı konulan 42 ile 74 yaş arasında 50 kadın hasta alındı. Hastalar rastgele yöntemle 25'er kişilik iki gruba ayrıldı. Birinci gruba BF yardımlı izometrik egzersiz, ikinci gruba ES programı 20 dk. süreyle haftanın 5 günü uygulandı. Her iki grupta da kuadriseps kasının güçlendirilmesi amaçlandı. Hastalar tedavi öncesi ve 4. haftanın sonunda değerlendirildiler. Değerlendirmede kas gücü ölçümü için Maks-1, Maks-10 değerleri kullanıldı. Uyluk çevresi patellanın 15 cm üzeri işaretlenerek ölçüldü. Tedavi sonrasında her iki grupta da kas gücü ölçümü için kullanılan Maks-1, Maks-10 değerlerinde çok anlamlı artış gözlendi(p0.001). Uyluk çevre ölçümlerinde BF yardımlı egzersiz grubunda anlamlı artış gözlenmezken ES alan grupta tespit edilen artış istatistiksel olarak anlamlıydı (BF egzersiz grubunda her iki diz için p 0.05, ES grubunda her iki diz için p0.05). Kas gücü ölçüm değerleri açısından iki grup arasında fark gözlenmedi. Bu çalışmada sonuç olarak her iki tedavi protokolünün de kas gücünde oluşturduğu artışla diz OA'i tedavisinde kullanılabileceği görüşüne varıldı. The aim of this study was to evaluate the effects of biofeedback assisted isometric exercise and electrical stimulation program on quadriceps strength and thigh circumference measurements. Fifty women aged between 42 and 74 years old with the diagnose of knee osteoarthritis (OA) according to American College of Rheumatology (ACR) criteria participated in the study. Patients were randomized into two groups. For both groups a 20 minute therapy was applied 5 days a week. Both groups were treated for 4 weeks. The patients were evaluated before and after the treatment. 1 RM (Repetition Maximum) and 10 RM were used to evaluate muscle strength. Thigh circumference was measured 15 cm above the patella. There were statistically significant improvements in both groups in 1 RM and 10 RM values showing the improvement in muscle strength (p<0.001). Although there was no significant improvement in thigh circumference measurement in the exercise group (p>0.05), there was statistically significant improvement in thigh circumference in the ES group (p<0.05). According to our findings we conclude that both treatment protocols can be used in the treatment of knee osteoarthritis to increase the muscle strength.
Kaynak
Romatizma Dergisi (. Turkish Journal of Rheumatology)Cilt
20Sayı
3Bağlantı
https://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TlRjNE1URXg=https://hdl.handle.net/20.500.12712/6776