Kanalikül kesilerinin bikanaliküler halka silikon tüp entübasyon ile onarım sonuçları

Abstract

Amaç: Travmatik kanalikül kesilerinin silikon tüp kullanılarak yapılan onarımının sonuçlarını değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: 2004-2008 tarihleri arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Bölümü’ne kanalikül yaralanması ile başvuran 29 hasta çalışmaya alındı. Hastalara Pigtail probu yardımı ile halka şeklinde bikanaliküler silion tüp entübasyonu ve kanalikül onarımı yapıldı. Silikon tüp bağlandıktan sonra düğümü çevrilerek kese içine yerleştirildi. Kapak kesileri onarıldı, iç kantal tendon hasarı bulunan olgularda kantal tendon onarımı yapıldı. Hastalar yaş dağılımı, yaralanma sebepleri, yaralanan göz ve kanalikül, travma-cerrahi zamanı ve ek yaralanmalar açısından incelendi. Ayrıca anatomik ve fonksiyonel başarı, tüp kalış süresi ve komplikasyonları değerlendirildi. Bulgular: Yirmi dört hastada sadece alt kanalikül, 3 hastada sadece üst kanalikül, 2 hastada ise her iki kanalikül kesisi mevcuttu. Bir hastada kanalikül kesisi tam kat değildi ve bu olguda medikal tedavi ile anatomik ve fonksiyonel başarı elde edildi. İki hastaya parçalı kesi nedeniyle kanalikül onarımı ve entübasyon yapılamadı. Tüp kalış süresi ortalama 5,34 ay (2- 9 ay) arasında idi. Entübasyon uygulanan 26 hastanın tümünde anatomik başarı, 24’ünde fonksiyonel başarı da sağlandı. İki hastada ise minimal epifora mevcuttu. Entübasyon yapılan ve düğümü dışarıda kalan bir hastada kontakt lens intoleransı gelişti, diğer hastalarda herhangi bir komplikasyon gelişmedi. Kozmetik sonuçlar 2 hastadaki minimal kapak çentiklenmesi dışında tatminkârdı. Sonuç: Travmatik kanalikül kesilerinin çoğunda halka şeklinde silikon entübasyon ve kanalikül tamiri ile başarılı fonksiyonel ve anatomik sonuçlar elde edilebilmektedir. Halka şeklinde silikon entübasyon uygulamasında konjonktival, korneal komplikasyonlar ile granülasyon dokusu gelişimi gibi problemlerle oldukça nadir olarak karşılaşılmaktadır.

Aim: The evaluation of the results of traumatic canalicular laceration repairment and annular silicon entubation. Material and Method: Twenty-nine patients who applied to the Ophthalmology Department of 19 Mayıs University Hospital between 2004-2008 with the complaint of canalicular injury were included in the study. Patients underwent canalicular reparation with annular bicanalicular silicon intubation. Eyelid lacerations as well as canthal tendon damage were repaired. Patient age, causes of injury, injured eye and canalicul, time between injury and surgery, and additional injuries were evaluated. Anatomical and functional results, duration of silicon tube retention and complications were also evaluated. Results: Among the patients, 24 had only lower and 3 had only upper canalicular damage. Lacerations were involved both upper and lower canalıculı in 2 patients. One patient had lamellary canalicular laceration and successful anatomical and functional result was obtained with medical treatment in this patient. Mean duration of silicon tube retention was 5.34 months (2-9 months). Among the intubated patients, 26 achieved anatomical success and 24 achieved functional success. Two patients had minimal epiphora. One patient who was intubated and whose knot was left out of the lacrimal sac developed contact lens intolerance. No complications were observed in other patients. Cosmetic results were satisfactory except for 2 patients who had a minimal eyelid notching. Conclusion: In most of traumatic canalicular lacerations, successful functional and anatomical results can be achieved with canalicular repair and annular silicon intubation. With annular intubation, ocular surface complications such as corneal and conjunctival erosions as well as development of granulation tissue are rarely encountered.