Doğu Anadolu Bölgesi Spor İl Müdürlükleri Çalışanları Arasındaki Ast-Üst İlişkilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi
Özet
Günümüzde resmi ve özel bütün kurum ve kuruluşlar ortaya koydukları yönetsel çalışmalarda, çalışma ve iş verimini artırmak için örgütsel etkileşime önem vermektedirler. Bu etkileşimin önemli boyutlarından biri de şüphesiz ast- üst etkileşimidir. Bu çalışmada, ulusal spor örgütü olarak Doğu Anadolu Bölgesi Spor İl Müdürlükleri'nde çalışan personelin yönetsel ilişki yönünden çeşitli değişkenlere göre durumu ele alınmaya çalışılmıştır. Elde edilen verilere göre Spor İl Müdürlükleri'nde çalışanların ast-üst ilişkilerine yönelik karşılaştırmalarında, cinsiyet, eğitim durumu ve unvan değişkenleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmezken, medeni durum, çalışma yılı (görev süresi) ve yaş faktörleri açısından anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Buna göre; bekâr bireyler evli bireylere göre üst'ün yaklaşım ve uygulamalarından daha memnun görünürken, görev süresi itibariyle 1 yıldan az çalışan personelin üst'ün uygulamalarına daha olumlu baktığı, 7-10 yıl ve daha fazla çalışan personelin ise bu uygulamaları fazla benimsemediği anlaşılmaktadır. Ayrıca 20 yaş ve altı ile 21-25 yaş çalışanlarının 36-40 yaş grupları çalışanlarına göre üst yönetimin uygulamalarından daha yüksek oranda memnuniyet duydukları belirlenmiştir Currently, all organizations, official and private, draw attention to organizational interaction so as to increase work efficiency in the administrative studies that they conduct. One of the important dimensions of this interaction is surely the one between the seniors and the juniors. In this study, the aim was to study the situation of the staff in the Directories of Youth and Sport in Eastern Anatolia as a national sport organization according to certain variations in terms of administrative relationship. According to the data obtained, when the junior-senior relationships of the staff in the Directories of Youth and Sport were compared, no statistically significant difference was found in terms of variations of gender, educational level and title position while statistically significant differences were found in marital status, career duration, and age group factors. The results suggest that the single staff is more pleased with the attitude and practices of their seniors than the married staff, and that the staff that has been employed for less than 1 year view the practices of the seniors more positively while the staffs that have been employed for 7-10 years do not adopt these practices so much. The results further suggest that the staff younger than 20 and the staff between 21-25 are more satisfied of the practices of the seniors than the staff between 36-40
Kaynak
Türk Spor ve Egzersiz DergisiCilt
13Sayı
2Bağlantı
https://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TWpJMk9ETTFOUT09https://hdl.handle.net/20.500.12712/6714