The Projections of the English Politics in the Caucasia/Central Asia and the Black Sea Against the Russian Expansionism in the 19Th Century in the Works of Edmund Spencer

Abstract

Russia was born from a little Moscow principality whose name was only known as the town border in the 12th century completed her formation in 14th and 16th centuries. In the mid of the 16th century during the reign of IV. Ivan (Terrible Ivan) the Muslim khanet called Kazan in the region of Volga was taken by Russia in 1552. Then Russia invaded Astrahan in 1556 and made a great achievement in order to realize her objectives in the region. Since that date, she had continued to follow an expansionist policy in the direction of the east and the south. Especially during the reign of I. Petro, Russia set her own strategic objectives and considered descending the warmer seas as her main strategy. In addition, the Central Asia and Caucasia were determined as the major places of maintenance of Russia as well. In the mid of the 17th century, she was able to cross the Asia Continent in the eastern direction and she could reach the Pacific Ocean. During the 18th century when the the wars between Ottoman State and Russia resulted against the Ottoman Empire. Russia also managed to settle in the Black Sea. Thus Russia turned into a big power and the threat in the north for the Ottoman State. Up on these developments, Russia became not only a threat for the Ottoman Empire but also it was considered as a big threat for England, who regarded her Indian route very essential for her political and economic interests. In this context, the purpose of this study aims to analyze and track the politics and the policy followed by England in order to ınderstand the nature of the political relations and the political atmosphere in the region in the 19th century through the impressions and observations of the English traveler named as Edmund Spencer exploiting his three works thus making some contributions to the field of literature.

12. yüzyılda adı sadece bir sınır kasabası olan ve küçük Moskova prensliğinden doğan Rusya oluşumunu 14. ve 16. yüzyılda tamamlamıştır. 16. yüzyılın ortalarında Korkunç İvan döneminde Volga bölgesinde yer alan ve bir Müslüman Hanlığı olan Kazan, Ruslar tarafından 1552 yılında ele geçirilmiştir. Akabinde Ruslar 1556 yılında Astrahanı ele geçirerek bölgedeki amaçlarını gerçekleştirme yolunda büyük bir başarı kazanmışlardır. Bu tarihten itibaren, Rusya doğu batı yönünde yayılmacı bir politika izlemeye devam etmiştir. Özellikle Rusya I. Petro döneminde stratejik hedeflerini belirleyerek sıcak denizlere ulaşmayı belli başlı bir politikası olarak görmüştür. Ayrıca Kafkasya ve Orta Asya da Rusya’nın kendi varlığını sürdürmesi için belli başlı yerlerolarak belirlenmiştir. 17. yüzyılın ortasında ise Rusya doğu yönünde Asya kıtasını geçmeyi başardı ve Pasifik Okyanusuna ulaştı. 18. yüzyılda Rusya ile Osmanlı Devleti arasındaki savaşlar Osmanlı Devleti aleyhine sonuçlandığında, Ruslar Karadeniz’e yerleşmeyi de başardı. Böylece Rusya kuzeyde Osmanlı Devleti için büyük bir güce ve tehdide dönüştü. Bu gelişmeler üzerine, Rusya sadece Osmanlı Devleti için değil aynızamanda Hindistan yolunu siyasi ve ekonomik çıkarları açısından çok önemli olarak gören İngiltere için de bir tehdit oluşturmaya başladı. Bu çalışma, İngiliz seyyah Edmund Spencer’ın üç eserinde yer alan ve onun bazı gözlem ve incelemelerinden yola çıkarak 19. yüzyılda bölgede yaşanan siyasi ilişkiler ile siyasi atmosferi daha iyi anlamak için İngiltere’nin bölgede izlediği politikanın izlerini sürmek, analiz etmek veböylece alan yazınına katkılar sağlamayı amaçlamaktadır.