Birinci basamakta 50 yaş ve üzeri Tip2 diabetes mellitus tanılı hastaların sarkopeni ve ilişkili faktörler açısından değerlendirilmesi

Abstract

AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, birinci basamakta 50 yaş ve üzeri tip2 diabetes mellitus tanılı hastaların sarkopeni ve ilişkili faktörler açısından değerlendirilmesidir. GEREÇ VE YÖNTEM: Tanımlayıcı ve kesitsel olarak tasarlanmış bu çalışmaya, 01.11.2020 ile 01.05.2021 tarihleri arasında, Samsun Ondokuzmayıs Üniversitesi Pelitköy Eğitim Aile Sağlığı Merkezi’ne başvuran, 50 yaş ve üzeri 168 kişi dahil edilmiştir. 168 kişinin 84’ünün T2DM tanısı mevcut, 84’ünün T2DM tanısı mevcut değildi. Veriler bir anket formu ile yüz yüze toplanmıştır. Anket formunda hastaların demografik verileri, alışkanlıkları, ek hastalıkları, diyabet ile ilgili özellikleri, SARCF ölçeği ve SDSCA ölçeği yer almaktadır. Tüm hastaların baldır çevresi, kas gücü ve yürüme hızı ölçülerek sarkopeni değerlendirmesi yapılmıştır. BULGULAR: T2DM tanılı 84 ve T2DM tanısı olmayan 84 kişi çalışmaya dahil edildi. T2DM tanılı hastaların; %21,4 (n=18)’ünde olası sarkopeni, %11,9 (n=10)’unda sarkopeni, %8,3 (n=7)’ünde şiddetli sarkopeni mevcuttu. Kontrol grubunun; %14,3 (n=12)’ünde olası sarkopeni, %9,5 (n=8)’unda sarkopeni, %1,2 (n=1)’sinde şiddetli sarkopeni mevcuttu. T2DM tanılı hastalarda şiddetli sarkopeni daha sık görüldü (p=0,034). Medeni durumu bekar olanlarda evli olanlara kıyasla sarkopeni daha sık görüldü (p=0,032). DM öz bakım kategorilerinden, genel diyet puanı sarkopenili grupta, ayak bakımı puanı sarkopeni olmayan grupta daha yüksekti (0,018) (0,022). Yaş ile baldır çevresi ve yürüme hızı arasında ters yönlü (0,000) (0,010), BKI ile kas gücü ve yürüme hızı arasında ters yönlü (0,011) (0,005), DM tanılı seneler ve DM medikasyonlu seneler ile yürüme hızı arasında ters yönlü (0,012) (0,039), egzersiz ile kas gücü ve yürüme hızı arasında pozitif korelasyon mevcuttu (0,002) (0,004). SONUÇLAR: T2DM tanılı hastalar ile DM tanısı olmayan katılımcılar arasında sarkopeni açısından fark saptanmadı, şiddetli sarkopeni ise T2DM tanılı hastalarda daha sık görülüyordu. Diyabet komplikasyonları ile sarkopeni arasında ilişki saptanmadı. DM öz bakım kategorilerinden ayak bakımı sarkopeni olmayan grupta, genel diyet puanı sarkopenili grupta daha yüksekti, egzersiz puanı ile kas gücü ve yürüme hızı arasında pozitif korelasyon mevcuttu.

AİM: The aim of this study is to evaluation of patients aged 50 years and older with type 2 diatbetes mellitus in primary care in terms of sarcopenia and related factors. METHOD: In this descriptive and cross-sectional study, 168 people aged 50 and over who applied to Samsun Ondokuz Mayıs Universty Pelitköy Education Family Health Center between 01.11.20 and 01.05.21 were included. Of 168 people, 84 were diagnosed with T2DM, 84 of them were not diagnosed with T2DM. The data were collected face to face with a questionnaire. The questionnaire form includes patients' demographic data, habits, comorbidities, diabetes-related characteristics, SARC-F scale and SDSCA scale. Sarcopenia was evaluated by measuring calf circumference, muscle strength and walking speed of all patients. RESULTS: Eighty-four people with T2DM and 84 without T2DM were included in the study. Patients with T2DM diagnosis; There was probable sarcopenia in 21.4% (n=18), sarcopenia in 11.9% (n=10), and severe sarcopenia in 8.3% (n=7). Control group; 14.3% (n=12) had probable sarcopenia, 9.5% (n=8) had sarcopenia, 1.2% (n=1) had severe sarcopenia. Severe sarcopenia was more common in patients with T2DM (p=0.034). Sarcopenia was observed more frequently in single marital status compared to married ones (p=0.032). Among the DM self-care categories, the general diet score was higher in the sarcopenia group and the foot care score was higher in the non-sarcopenia group (0.018) (0.022). There was an inverse correlation between age and calf circumference and between age and walking speed(0,000) (0,010). There was an inverse correlation between BMI and muscle strength and between BMI and walking speed (0.011) (0.005). There was an inverse correlation between years with DM and walking speed (0.012), and there was an inverse correlation between years with DM medication and walking speed (0.039). There was a positive correlation between exercise and muscle strength and between exercise and walking speed (0.002) (0.004). CONCLUSION: There was no difference in terms of sarcopenia between patients with T2DM and those without a diagnosis of DM, and severe sarcopenia was more common in patients with T2DM. No connection was found between diabetes complications and sarcopenia. Among the DM self-care categories, the foot care v score was higher in the group without sarcopenia and the overall diet score was higher in the group with sarcopenia. There was a positive correlation between exercise score and muscle strength, and between exercise score and walking speed.