Analysis of agricultural credit system in cocoa production in cote d'ivoire: case of input credit
Künye
Tape, S.Z.S.N. (2022). Analysis of agricultural credit system in cocoa production in cote d'ivoire: case of input credit (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.Özet
Cocoa production in Côte d'Ivoire is carried out by more than 1,000,000 smallholder
farmers. Data reveals that yield has remained between 0.5 – 0.6 t/ha during the last 20
years. Non-access to agricultural credit and inputs are significant constraints facing
the cocoa sector. Regarding this observation, the following questions arise: which
system of financing agricultural inputs in cocoa production? An analysis of the farm
credit system in cocoa production is needed to answer this question. The general
objective is to improve cocoa productivity from 550-600kg/ha to 1ton/ha by enabling
small-scale cocoa farmers to access agricultural credit and input credit by 2025. The
studied hypothesis is as follows: Cocoa farmers have minimal access to financial
resources; Small farmers have difficulty accessing fertilizer to increase yields. This
study uses mixed methods of comprehensive literature review with primary and
secondary data collection, key Informant Interviews, and descriptive statistics to
analyze data. Results showed that the formal agricultural credit system is almost nonexistent, and no bank is dedicated to agricultural financing for cocoa farmers in Côte
d'Ivoire. The data collected show that these banks commit only 6% of their credit
portfolio to the agricultural sector. Results also show the absence of a regulatory
framework favorable to agricultural financing. The financement criteria are set by the
banking institution or decentralized banking system. These criteria do not give
advantages to farmers. According to the formal agricultural sector financing model,
banks and decentralized financial systems prefer to grant credit to cooperatives over
individuals. The net income is less, and it is difficult for them to save money in the
bank and receive credit. Finally, the study showed that if agricultural credit is given
as input, such as fertilizer, farmers' income can be multiplied by 1.26. Fildişi Sahili Batı Afrika'daki bir ülkedir. Fildişi Sahili ekonomisinde kakao
gayri safi yurtiçi hasılanın (GSYİH)% 15-20'sine katılmaktadır Kakao üretiminin
Fildişi Sahili'ndeki üretimi 1.000.000'dan fazla küçük toprak sahibi çiftçi tarafından
gerçekleştirilmektedir. Veriler, verimin son 20 yılda 0,5 – 0,6 t/ha arasında kaldığını
ortaya koymaktadır. Tarımsal kredi ve girdilere erişimsizlik, kakao sektörünün karşı
karşıya olduğu önemli kısıtlamalardır. Bu gözlemle ilgili olarak, aşağıdaki temel soru
ortaya çıkmaktadır: kakao üretiminde tarımsal girdileri finanse etmek için hangi sistem
gereklidir? Bu soruyu cevaplamak için kakao üretiminde tarımsal kredi sisteminin
analizine ihtiyaç vardır. Genel amaç, küçük ölçekli kakao çiftçilerinin 2025 yılına
kadar tarımsal nakdi kredi ve girdi kredisine erişmelerini sağlayarak kakao
verimliliğini 550-600 kg/ha'dan 1 ton/ha'a çıkarmaktır. İncelenen hipotez şöyledir:
Fildişi Sahili'ndeki kakao sektöründeki tarımsal kredi sistemi neredeyse yoktur. Küçük
üreticiler tarım kredisi verme kriterlerini karşılayamamaktadır. Bu çalışmada ikincil
veri toplama ve anahtar kişi görüşmeleri yöntemi ile kapsamlı literatür taraması için
karma bir yöntem kullanılmıştır. Sonuçlar, resmi tarımsal kredi sisteminin neredeyse
hiç var olmadığını ve hiçbir bankanın Fildişi Sahili'ndeki kakao çiftçileri için tarımsal
finansmana adanmış olmadığını göstermektedir. Toplanan veriler, bu bankaların kredi
portföylerinin sadece %6'sını tarım sektörüne ayırdıklarını göstermektedir. Tarımsal
finansmana elverişli bir düzenleyici çerçevenin varlığı şu anda mevcut değildir.
Mevcut finansman kriterleri, bankacılık kurumu veya merkezi olmayan bankacılık
sistemi tarafından belirlenmektedir. Ancak bu kriterler çiftçilere avantaj
sağlamamaktadır. Resmi tarım sektörü finansman modeline göre bankalar ve merkezi
olmayan finansal sistemler kooperatiflere bireyler yerine kredi vermeyi tercih
etmektedir. Bireysel çiftçilerin net gelir yetersizdir ve bankada para biriktirmeleri ve
kredi almaları zordur. Son olarak, bu çalışma, gübre gibi girdilere yönelik tarımsal
kredilerin verilmesi, çiftçilerin gelirlerinin %110'dan fazla artabileceğini
göstermektedir