Olumlu çocukluk yaşantılarının romantik ilişkilerde çatışma çözme stillerine etkisi
Künye
Demir, E. (2021). Olumlu çocukluk yaşantılarının romantik ilişkilerde çatışma çözme stillerine etkisi. (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.Özet
Bu araştırma yetişkin bireylerin olumlu çocukluk yaşantıları ile romantik ilişkilerindeki çatışma çözme stilleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda olumlu çocukluk yaşantıları ile olumlu çatışma çözme stili, olumlu çocukluk yaşantıları ile olumsuz çatışma çözme stili, olumlu çocukluk yaşantıları ile geri çekilme çatışma çözme stili, olumlu çocukluk yaşantıları ile boyun eğme çatışma çözme stili ve romantik ilişkilerde çatışma çözme stillerinin cinsiyete göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Bu araştırma 2020-2021 yılında kolay ulaşılabilir örnekleme yoluyla seçilen ve romantik ilişki sürdüren 361 kadın ve 165 yetişkin erkek olmak üzere 526 bireyin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada bireylerin olumlu çocukluk yaşantı düzeylerini ölçmek amacıyla Doğan ve Aydın (2020) tarafından geliştirilen Olumlu Çocukluk Yaşantıları Ölçeği (OÇYÖ) ile Özen, Salman-Engin ve Sakallı-Uğurlu (2006) tarafından geliştirilen katılımcıların romantik ilişkilerinde kullandıkları çatışma çözme stillerini belirlemek amacıyla Romantik İlişkilerde Çatışma Çözme Stilleri Ölçeği ve araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 26.0 paket programı kullanılmıştır. Verilerin normal dağılım gösterdiği görüldükten sonra Pearson Korelasyon analizi ve bağımsız gruplar için t testi analizi teknikleri kullanılmıştır. Verilerin istatistiki değerlendirilmesinde .01 ve .05 manidarlık düzeyi göz önünde bulundurulmuştur. Yapılan analizler sonucunda olumlu çocukluk yaşantıları ile olumlu çatışma çözme stili arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Olumlu çocukluk yaşantıları ile olumsuz çatışma çözme stili arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Olumlu çocukluk yaşantıları ile boyun eğme çatışma çözme stili arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Olumlu çocukluk yaşantıları ile geri çekilme çatışma çözme stili arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Romantik ilişkilerde çatışma çözme stillerinin cinsiyete göre farklılaşıp farklışmadığı incelendiğinde ise yalnızca boyun eğme çatışma çözme stilinin erkek katılımcılar lehine farklılaştığı görülmüştür. Bu araştırmada elde edilen bulgular alanyazın doğrultusunda yorumlanmış ve öneriler getirilmiştir. This research was conducted to examine the relationship between positive childhood experiences of adults and conflict resolution styles in their romantic relationships. For this purpose, whether positive childhood experiences and positive conflict resolution style, positive childhood experiences and negative conflict resolution style, positive childhood experiences and retreat conflict resolution style, positive childhood experiences and subordination conflict resolution style and conflict resolution styles in romantic relationships differ according to gender had been examined. This research was carried out in 2020-2021 with the participation of 526 individuals, 361 adult women and 165 adult men, whom were selected through easily accessible sampling and who maintain a romantic relationship. In order to measure the positive childhood experience levels of individuals, Positive Childhood Experiences Scale which was developed by Doğan and Aydın (2020) and to determine the conflict resolution styles most used by the participants in their romantic relationships Conflict Resolution Styles Scale in Romantic Relationship which was developed by Özen and colleagues and also Personal Information Form prepared by the researcher were used. SPSS 26.0 package program was used in the analysis of the data. After it was seen that the data showed normal distribution, Pearson Correlation analysis and t-test analysis for independent groups techniques were used for examination. In the statistical evaluation of the data, significance levels of .01 and .05 were taken into account. As a result of the analysis, a positive and significant relationship was found between positive childhood experiences and positive conflict resolution style. A significant negative correlation was found between positive childhood experiences and negative conflict resolution style. A positive and significant relationship was found between positive childhood experiences and subordination conflict resolution style. There was no statistically significant relationship between positive childhood experiences and retreat conflict resolution style. When the conflict resolution styles in romantic relationships tested whether if it differ according to gender, it was seen that only the subordination conflict resolution style differed in favor of male participants. Eventually findings obtained in this study were interpreted in line with the literature and suggestions were made.