Ergenlerde anne baba tutumlarının umut ve iyi oluş ile ilişkisinin incelenmesi
Künye
Karcı, A. (2021). Ergenlerde anne baba tutumlarının umut ve iyi oluş ile ilişkisinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.Özet
Bu araştırmanın amacı ergenlerde anne baba tutumlarının umut ve iyi oluş düzeyleri ile ilişkisinin incelenmesidir. Bu çalışma korelasyonel desenli nicel bir araştırmadır. Araştırmaya uygun örnekleme yoluyla seçilen 808 lise öğrencisi katılmıştır. Araştırmanın verileri Kişisel Bilgi Formu, Çocuk Yetiştirme Tutumları Ölçeği, Sürekli Umut Ölçeği ve Epoch Ölçeği ile elde edilmiştir. Tüm istatistiksel analizler IBM SPSS 18 programında gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizi için Pearson Korelasyon Analizi ve Çoklu Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçları yüksek düzeyde ebeveyn kabulü/ ilgisi/ sevgisi olan bireylerin umut, iyi oluş, bağlılık, kararlılık, iyimserlik, ilişkililik ve mutluluk düzeylerinin yüksek olduğunu göstermiştir. Ayrıca ebeveyn sıkı denetimi/ kontrolü ile umut, iyi oluş, kararlılık iyimserlik, ilişkililik ve mutluluk arasında anlamlı bir ilişki olmadığı bulunmuştur. Ebeveyn sıkı denetim/kontrolü yüksek olan bireylerin bağlılık düzeylerinin de yüksek olduğu bulunmuştur. The aim of this research is to examine the relationship between parental attitudes, hope and well-being levels in adolescents. This study is a quantitative study with correlational design. 808 high school students selected through convenient sampling participated to the study. The data of the study were obtained with a personal information form, the Child Rearing Attitudes Scale, the Contınuous Hope Scale and the Epoch Scale. All statistical analyses were performed in IBM SPSS 18 software. Pearson Correlation Analysis and Multiple Regression Analysis were used for the data analysis. The results of the study demonstrated that individuals with high levels of parental acceptance / interest / love had high levels of hope, well-being, engagement, perseverance, optimism, connectedness and happiness. Moreover it was found that there was not any significant relationship between parental strict supervision / control and hope, well-being, perseverance, optimism, connectedness and happiness. It was found that adolescents with high parental strict supervision / control had high levels of engagement.