Covid-19 pandemi sürecinde hemşirelerin tükenmişlik durumları ile işten ayrılma niyetleri arasındaki ilişki

Abstract

Amaç: Bu araştırmada amaç; Covid-19 pandemi sürecinde hemşirelerin tükenmişlik durumu ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Materyal-Metot: İlişki arayan tanımlayıcı çalışmanın evrenini Samsun Çarşamba Devlet Hastanesinde çalışan hemşireler, örneklemini ise Nisan 2021- Ağustos 2021 tarihleri arasında araştırmaya katılmayı kabul eden 213 hemşire oluşturmaktadır. Veriler "Kişisel Veri Toplama Formu", "Tükenmişlik Ölçeği" ve "İşten Ayrılma Niyeti Ölçeği" kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın yapılabilmesi için etik kurul izni alınmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik, ortalama, , T testi, Kolmogorov- Smirnov, Shapiro-Wilk, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis, Duncan ve Tahane's T2 test istatistikleri kullanılmıştır. Ölçümlerin güvenilirliğinin belirlenmesinde Croanbach's Alfa hesaplanmıştır. p<0.05 değeri istatiksel açıdan anlamlı kabul edilmiştir. Bulgular: Katılımcıların %75.6'sı kadın, %73.7'si lisans mezunu, %91.1'i Covid-19 tanılı hastaya bakım vermiş, %65.3'ü hemşirelik mesleğini isteyerek seçmiş, %68.1'i hayatının belirli bir döneminde işinden ayrılmayı düşünmüştür (p<0.05). Katılımcıların Tükenmişlik Ölçeği puan ortalamaları 4.34 ± 1.10, İşten Ayrılma Niyeti Ölçeği puan ortalamaları 2.94 ± 1.04 olarak bulunmuştur. Yaş, cinsiyet, medeni durum, gelir durumu, çalışılan birim, mesleki deneyim, mesleği isteyerek seçme, mesleğini yapmaktan mutlu olma ve Covid-19 tanılı hastaya bakım vermenin tükenmişliği etkilediği sonucuna ulaşılmıştır (p<0.05). Yaş, gelir durumu, çalışılan birim, mesleki deneyim, mesleği isteyerek seçme ve mesleğini yapmaktan mutlu olma durumunun işten ayrılma niyetini etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. Tükenmişlik ölçeği puan ortalamaları ile işten ayrılma niyeti ölçeği puan ortalamaları arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Sonuç: Bu çalışmada hemşirelerin tükenmişlik düzeyi arttıkça işten ayrılma niyetinin arttığı saptanmıştır.

Aim: The aim of this research is; It is to determine the relationship between the burnout status of nurses and their intention to leave the job during the Covid-19 pandemic process. Material and Method: The population of the descriptive study, which seeks a relationship, consists of nurses working in Samsun Çarşamba State Hospital, and the sample consists of 213 nurses who agreed to participate in the research between April 2021 and August 2021. Data were collected using the "Personal Data Collection Form", "Burnout Scale" and "Intention to Leave Scale". Ethics committee approval was obtained for the study. Percentage, mean, , T test, Kolmogorov-Smirnov, Shapiro-Wilk, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis, Duncan and Tahane's T2 test statistics were used to evaluate the data. Croanbach's Alpha was calculated to determine the reliability of the measurements. A value of p<0.05 was considered statistically significant. Results: Of the participants, 75.6% were women, 73.7% had a bachelor's degree, 91.1% cared for a patient diagnosed with Covid-19, 65.3% chose the nursing profession voluntarily, 68.1% thought of quitting their job at a certain period of their life (p<0.05). The participants Burnout Scale mean score was 4.34 ± 1.10, and their Intent to Quit Job Scale mean score was 2.94 ± 1.04. It was concluded that age, gender, marital status, income status, unit of work, professional experience, choosing the profession voluntarily, being happy with the profession, and caring for a patient diagnosed with Covid-19 affected burnout (p<0.05). It was concluded that age, income status, unit of work, professional experience, choosing the profession willingly and being happy to do the job affect the intention to leave the job. A positive and significant relationship was found between the mean scores of the burnout scale and the mean scores of the intention to leave scale. Conclusion: In this study, it was determined that as the burnout level of nurses increased, their intention to quit their job increased.