Romatoid artritli hastalarda temporomandibular eklemin manyetik rezonans görüntüleme bulguları / Serdar Aktan.

Abstract

Hastanemiz Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon bölümünce ''American Rheumatism Association (ARA)'' kriterlerine göre romatoid artrit tanısı alarak izlenen ve TME hastalığı semptomları olan 20 hasta (40 eklem) ile asemptomatik 18 hastada (36 eklem) TME MRG incelemeleri yapıldı. Elde edilen bulgular Diş Hekimliği Fakültesi'nden bölümümüze gönderilen romatoid artriti olmayan, ancak, temporomandibular eklem içi bozukluğu düşünülen semptomatik 29 olgu (58 eklem) ile normal asemptomatik 6 olgunun (12 eklem) TME MRG bulgularıyla karşılaştırıldı. Ayrıca, RA'li hastalarda TME tutulumunun karakteri ve sıklığı saptanıp hastalığın aktivitesi ve süresiyle korelasyonu araştırıldı. RA'lı 11 hastada (22 eklem) İV. Gadolinyum-DTPA ile kontrast maddeli MR incelemesi yapılarak, özellikle erken evrede tanıya katkısı belirlenmeye çalışıldı. Romatoid artritli olguların yaşları 25-67 arasında (yaş ortalaması 47.5) ve E/K oranı 5/14 idi. Romatoid artritli olmayan, eklem içi bozukluğu ön tanısı alan 29 hastanın yaşları 16-55 arasında değişmekte (yaş ortalaması 24) ve E/K oranı 10/19 idi. Hiç bir şikayeti olmayan asemptomatik 6 olgunun yaşları 15-35 arasında (yaş ortalaması 27) ve E/K oranı 1/2 idi. Her hastaya manyetik rezonans görüntülemede aksiyel planda lokalizer görüntü alındı. Bu görüntü üzerinden planlanan ağız kapalı SE T1 sagital, ağız açık ve kapalı GRE T2 sagital ve ağız kapalı GRE T2 koronal sekansları çalışıldı. Romatoid artritli hastalarda, gerekli görülen durumlarda yağ süpresyonlu T2 sagital imajlar elde edildi. Ayrıca romatoid artritli 4 semptomatik ve 7 asemptomatik hastaya kontraslı SE T1 imajlar alındı Bu hastalarda, eklem kontrastlanma özellikleri incelenerek temporomandibular eklem tutulumunun erken ve ileri evrelerinde tanıya katkısı araştırıldı. Romatoid artritli hastalarda temporomandibular eklem diski büyük oranda (%63.1) dejenere ve normal lokalizasyonda (%61.8) izlenmiştir. Eklem içi bozukluk ile karşılaştırıldığında romatoid hastalarda disk yer değiştirmesine daha az rastlanmasına karşın diskte dejenerasyon, kemik iliği ödemi, eklemde efüzyon daha fazla oranda bulunmuştur. Kontrol grubunda ise kemik değişiklikleri görülmemiştir. Temporomandibular eklem şikayeti bulunan semptomatik romatoid artritli hastalarda ve uzun süredir romatoid artriti bulunan hastalarda kemik değişikliklerinde artış görülmüştür.