Kronik rinosinüzitli olgularda paranazal sinüslerin yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografilerin değerlendirilmesi / Güzin Ayşin Tanık.

Abstract

19 Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyodiagnostik Ana Bilim Dalında Ağustos 1992- Mayıs 1993 yılları arasında kronik ve/veya rekürren sinüzit ön tanısı almış 100 olgu ile kontrol grubu seçilen 30 olgu paranazal sinüslerdeki anatomik varyasyonlar ve mukozal patolojilerin araştırılması ve sıklığı yönünden koronal düzlemde BT yöntemi ile incelenmiştir. Anatomik varyasyonlardan en sık rastlanılan septum deviasyonu sinüzitli grupta 70 olguda (%70), kontrol grubunda 12 olguda (%40) bulunmuş olup iki grup arasındaki fark anlamlıdır. (p küçüktür 0.01). konka bulloza ikinci sıklıkla bulunmuş olup, sinüzitli grupta 58 olgu (%58), kontrol grubunda 12 (%40) olguda saptanmıştır, iki grup arasındaki fark da anlamlı bulunmuştur (p küçüktür 0.05). Diğer anatomik varyasyonlar arasında iki grup arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Mukozal patoloji en sık mukozal kalınlaşma şeklinde izlenmiş olup kronik sinüzitli grupta 96 olguda (%96), kontrol grubunda 15 (%50) olguda saptanmıştır. İki grup arasındaki farklılık anlamlı bulunmuştur. (p küçüktür 0.05). Mukozal patoloji sinüzitli grupda en çok maksiller sinüste bulunmuştur. Ostiomeatal ünitedeki mukozal anormallik kronik sinüzitli grupta %60 kontrol grubunda ise %3 bulunmuş olup iki grup arasında p küçüktür 0.001 şeklinde yüksek oranda anlamlı farklılık bulunmuştur. Bu da ostiomeatal ünitenin kronik sinüzitde anahtar rolü oynadığı görüşünü desteklemektedir. Özellikle endoskopik sinüs cerrahisi düşünülen olgularda, komplike sinüzit olgularında sinüzit etyolojisini ve derecesini araştırmada, paranazal sinüslerdeki anatomik varyasyon ve mukozal patolojileri en ince ayrıntıları ile görüntülemede BT'nin tartışılmaz ve çok değerli bir görüntüleme yöntemi olduğu sonucuna varıldı.