St-Elevasyonlu akut miyokard infarktüslü hastalarda ambulatuar nabız basıncı ve diğer kan basıncı parametrelerinin erken dönem prognostik önemi / İhsan Dursun; Özcan Yılmaz.

Abstract

Akut miyokard infarktüsünün (AMI) ciddi komplikasyonları mevcut olup prognoz üzerine etkili bir çok faktör bulunmaktadır.Yüksek kan basıncının kardiyovasküler mortaliteyi artırdığı ve infarktüslü olgularda prognozu etkilediği bilinmektedir.Ancak hangi kan basıncı parametresinin ne kadar önemli olduğu ve infarktüslü olgularda ideal kan basıncı düzeyinin ne olduğu iyi bilinmemektedir.Diyastolik kan basıncında J eğrisi olduğu ve düşük diyastolik kan basınçlarının mortaliteyi artırdığına dair kanıtlar mevcutlar.Çalışmamızda AMI 'lı olgularda erken dönem ambulatuar nabız basıncı ve diğer kan basıncı düzeylerinin bir aylık kadiyovasküler son noktalar üzerine etkisinin olup olmadığını araştırmayı amaçladık. Çalışmamıza 2003-2005 yılları arasında ilk kez ST segment elevasyonlu AMI geçiren Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Koroner Yoğun Bakım Ünitesine başvuran toplam 119 hasta alındı.Hastalara yatışlarının ilk 48 saati içinde kan basıncı ölçümü için ambulatuar tansiyon aleti takıldı.Tüm hastalara yatışlarının ilk 72 saati içinde ekokardiyografi yapılarak ejeksiyon fraksiyonu ( LVEF)ve duvar hareket skor indeksi (WMSI) hesaplandı.Hastalar 1 ay sonra telefon ile aranarak kardiyovasküler son noktalar ( ölüm,reenfarkt,rekürren anjina)kaydedildi.Hastaların 1 aylık mortalite oranı %6, reinfarktüs oranı %3 ve rekürren anjina oranı %16 olarak bulundu.İleri yaş,artmış WMSI ve beta-bloker kullanmamak majör kardiyak son noktalar ile ilşkili bulunmuştur (sırasıyla p[0,005, p[0.05,p[0.05).60 yaş ve altındaki hastalarda mortalite oranı %1,4 iken 60 yaş üzerindeki hastalarda bu oran %15 idi.WMSI değeri 1,4 ve üzerinde olan hastalarda mortalite oranı %12 iken WMSI[1,4 olan hastalarda mortalite oranı %0 olarak bulunmuştur.Kan basıncı indeksleri ile 1 aylık kardiyak son noktalar arasında ilişki bulunamamıştır.Bu ilişki multivariate analizinde yaş, WMSI ve beta-bloker kullanımına göre düzeltildikten sonra bile izlenmemiştir.Ancak rekürren anjina gelişenlerde ortalama DKB 66 ± 7 mmHg, gelişmeyenlerde71 ± 8 mmHg olarak bulunmuştur (p[0,05).DKB 'nin 70 mmHg altında olması ile rekürren anjina için rölatif risk 2,4 ( %95 CI:0,92-4,23 ) olarak bulunmuştur.Nabız basıncı ile majör kardiyak son noktalar arasında ilişki bulunmamıştır.Bununla birlikte NB ile LVEF arasında pozitif ilişki (r=0,231 , p[0,05), WMSI arasında ise negatif ilişki saptandı (r=0,194 , p[0,05).AMI' lı hastalarda prognozu etkileyen çeşitli faktörler vardır. Çalışmamızda ambulatuar kan basıncı parametreleri kardiyovasküler olay gelişen ve gelişmeyen hastalarda farklı olmamakla birlikte düşük diyastolik kan basınçları rekürren anjina ile ilişkili bulunmuştur.Bu sonuç diyastolik basınçta J eğrisi bulunduğuna dair kanıtları desteklemektedir.