Erken yüklenen ortodontik ankraj implantlarında doku yanıtının radyolojik, histolojik ve histomorfometrik incelenmesi / Ümit Sait Yavuz; Danışman Gökhan Açıkgöz

Abstract

Kısmi ve tam diş eksikliğinin tedavisinde kullanılan kemik içi implantlar, geleneksel ortodontik ankraj yöntemlerine karşı kusursuz bir alternatif olmaktadırlar. Ayrıca, ortodontide dental yapıların nitelik ya da nicelik olarak yetersiz kaldığı ya da ağız dışı apareylerin pratik olarak kullanılamadığı veya tedavi süresince kullanmada uyum sorunun yaşandığı durumlarda gereklilik gösterirler. Ortodontik amaçlı kullanılan implantların yerleştirildikten sonra mümkün olan en kısa zamanda kullanılabilmelerinin ortodonti hastalarına çekici geldiği açıktır.Bu amaçla, köpek maksilla ve mandibulasında çekilen premolar dişlerin yerlerine MTX yüzeyli implantlar yerleştirildi. Kontrol grubunu oluşturacak bu implantlar 4 aylık osseointegrasyon süreci için iyileşmeye bırakıldı. Bu süre sonunda test grubunu oluşturacak implantlar kontrol grubu implantların bulunduğu yarım çeneye yerleştirildi. Bir haftalık erken iyileşme dönemi sonrasında kontrol implantı ile test implantı arasında 500 gram kuvvet uygulayan süperelastik NiTi "coil springler" bağlandı ve sabit ve sürekli kuvvet 20 hafta boyunca uygulandı. Deney sonunda implantların çevresinde görülen klinik, radyolojik, histomorfometrik ve histopatolojik bulgular değerlendirildi.Yapılan bu çalışma ile klinik, radyolojik ve histomorfometrik incelemelerde test grubu ile kontrol grubu arasında belirgin bir fark izlenmedi. Ancak her iki grupta da gerilim alanındaki %57.66'lık kemik-implant temasının baskı alanındaki %53.36 kemik-implant temasından daha fazla olduğu bulundu. Histolojik değerlendirmede açısından yine her iki grupta da kemik trabeküllerinde kortikalizasyon açısından belirgin bir farklılık görülmedi. İmplantların baskı alanlarında kemik yoğunluğunda hafif artış ve gerilim alanlarına göre marjinal kretal bölgelerinde yeni kemik oluşumu görüldü. Bu deneysel çalışma MTX implantların erken iyileşme dönemini takiben uygulanan ortodontik kuvvetler karşısında stabil kaldığını ve ortodontik ankraj birimi olarak kullanılabileceğini göstermektedir.