İlköğretim 6-7-8. sınıflarda resim-iş programının uygulanmasında öğretmenin rolü / Şahin Güzel; Danışman İ. Halil Türker
Özet
İlköğretim 6.7.ve 8. sınıflarda resim-iş programının uygulanmasında öğretmenin rolü ile ilgili olarak hazırlanan bu tezde kaynak araştırması yapılmış ve konu ile ilgili anket düzenlenerek öğretmenlere verilen yanıtlara göre değerlendirme yapılmıştır.Sanatın yetenek işi olduğu sanat eğitiminin de sanatçı yetiştirmek için verildiği düşüncesi toplumumuzda yaygın bir kanıdır.Eğitim sistemimiz hazır bilgiye ve ezbere dayandığı için düşünce üretmeyi özgür düşünebilmeyi çocuklarımıza öğretme de güçlük çekiyoruz.Çocuktan gelişim basamakları göz önüne alınmadan çok güzel resimler beklemekte.Yaptığı resimler sertçe eleştirilmektedir.Önemli olan çocuğun yapamadığı beceremediği zamanlarda hemen olumsuz eleştiri olumsuz tepki göstermeyip yaklaşık bile olsa yapabildiği her davranışı ve çabayı desteklemektedir.Bu şekilde çocuk takdir duymak için daha iyi ve daha güzel yapmaya çalışır, çabalar ve bir süre sonunda gerçekten becerir.Sanat eğitimi tecrübeyi gerektirir.Çünkü kendine özgü kesin bir metodu yoktur.Her sanat eğitimcisinin bir metodu vardır.Çocuğu yalnızca öğretimi değil, onun tüm yeteneklerinin ifade aracı olan "resim-iş yöntemi" ile geliştirilmesi başlı başına bir uzmanlık işidir.Resim dersi için öğretmenin yapacağı en büyük yardım konular üzerinde konuşmasıdır.Çocuğa resim yaptırabilmek için her şeyden önce doğayı sevdirmek gerekir.Çocuğun doğayı sevebilmesi için doğayı iyi görmesi, incelemesi, bütün duyguları ile onu yaşaması şarttır.İyi öğretmeni olmadıkça çocuk çizgi, leke, renk, biçim gibi kompozisyon öğelerini aynı yönde tekrarlamaya koyulur, dolayısıyla bu davranış onu derin bir isteksizlik ve bunalıma doğru sürükler.Sanat eğitimcisinin her bir çocuk arasındaki bireysel farklılıkları ciddiye alması önemli görülmektedir.Bunun için çocuklara yoğun bir ilgi göstermeli her birinin yeteneğinin diğerinden farklı olduğunu bilmeli ve ona göre yardımcı olmalıdır.
