Bazı dipikolinik asit komplekslerinin deneysel ve hesaplamalı yöntemlerle incelenmesi / Ömer Tamer ; danışman İbrahim Uçar
Özet
Bu çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde karışık ligantlı beş adet dipikolinat kompleksi sentezlenerek kristal yapıları X-ışınları kırınım yöntemi, spektroskopik özellikleri ise IR ve UV-Vis teknikleri ile incelenmiştir. Dipikolinat anyonu tüm komplekslerde metal(II) [Zn(II), Co(II), Ni(II), Cu(II)] iyonuna karboksil oksijenleri ile azot atomu üzerinden bağlanarak üç dişli ligant olarak davranmıştır. Sentezlenen kompleksler monomerik yapıda olup metal(II) iyonlarının koordinasyon küresi oktahedral geometrilidir. Mikrodilüsyon yöntemi kullanılarak komplekslerin antimikrobiyal aktiviteleri incelenmiştir. Dipikolinik asit ve dipikolinat komplekslerinin antimikrobiyal aktivitelerinin karışık ligantlı dipikolinat komplekslerinden yüksek olduğu görülmüştür. Oda ve sıvı azot (113K) sıcaklığında toz kristal EPR çalışması yapılmıştır. DMF ortamında elde edilen EPR spektrumlarının analizinden paramanyetik merkezin yerel simetrisinin tüm kompleksler için rombik olduğu görülmüştür. EPR parametrelerinden yararlanılarak eşlenmemiş elektronun taban durumu dalga fonksiyonu elde edilmiştir. UV spektrumlarından elektronik geçişlerin ligant içi ve d-d geçişleri olduğu belirlenmiştir.İkinci bölümde ise DFT (Density Functional Theory) ve HF (Hartree-Fock) teorileri kullanılarak tüm komplekslerin teorik çalışması gerçekleştirilmiştir. İlk aşamada geometri optimizasyonu ile komplekslerin teorik modellemesi yapılmıştır. EPR parametreleri sınırlandırılmamış HF ve yedi farklı hibrit DFT fonksiyonelleri (LSDA, BPV86, B3LYP, B3PW91, MPW1PW91, PBEPBE ve HCTH) kullanılarak hesaplanmıştır. DFT yöntemiyle hesaplanan g değerleri deneysel sonuçlarla uyumlu olmasına rağmen A değerlerinde uyum pek sağlanamamıştır. Sentezlenen komplekslerin deneysel elektronik geçişleri TD-DFT ve HF-CIS yöntemleriyle elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Frekans hesaplamaları gaz fazında yapıldığından 3000 cm-1 üzerinde titreşim frekanslarında deneysel sonuçlardan sapmalar gözlenmiştir.
