Poliolefinlerin degradasyonunun incelenmesi / Yüksel Orhan; Danışman Hanife Büyükgüngör.
Özet
Poliolefinlerin (alçak yoğunluklu poli-etilen , yüksek yoğunluk polietilen, nişasta katkılı polietilen ve polipropilen ) çeşitli faktörler altında parçalanabilirlikleri incelen-miştir. Plastik filmlerin UV ışınına maruz kalmaları (24 oC ve %85 nem ) sonucu NPE örnekleri için önemli ağırlık ve kalınlık değişimleri ile filmin yapısında parçalanmalar gözlenmiştir. 91 gün UV ışınına maruz kalan NPE filmlerin IR spektrum sonuçlarından degredasyona ait değişimler belirlenirken AYPE film için de daha düşük seviyelerde değişimler belirlenmiştir. UV deneyleri esnasında YYPE ve PP örnekleri hiç bir değişime uğramamıştır. UV ışını NPE ve AYPE filmlerde polietilen zincirinin bozulmasına neden olarak fiziksel ve kimyasal özelliklerinin kaybı sonucu oksidasyona ve biyodegredasyona daha duyarlı hale gelmesini sağlamıştır. Phanerochaete chrysosporium (ATCC 34541) ile aşılanmış saf kültür çalışmalarında plastik örneklerinin biyoparçalanabilirlikleri incelenmiş ve 60 gün sonra NPE film için %72 BOIT değerine ulaştığı gözlenmiştir. Buna karşın PP ve AYPE için biyoparçalanma hızı daha yavaş olup sırasıyla %16 ve 2.2 olarak bulunmuştur. NPE ve AYPE filmlerin IR spektrumlarındaki değişimler degredasyonun gerçekleştiğini göstermektedir. Bu örnekler için karbondioksit oluşumu %91 ve %38 olarak belirlenmiştir. Buna karşın YYPE ve kontrol örnekleri için değişim gözlenmemiştir. Plastik filmlerin mantar aşılanmış topraktaki biyoparçalanabilirliği incelenmiş ve tüm örnekler için karbondioksit oluşumu belirlenmiştir. AYPE ve NPE için karbondioksit oluşumu sırasıyla %13.29 ve %96.54 olarak bulunmuştur. Bu örneklerin bağıl vizkosite değerlerinde ve mekanik özelliklerinde önemli azalmalar kaydedilmiştir.
