Genç Erişkin Bireylerde Akıllı Telefon Bağımlılığı Solunum Kapasitesi ve Fiziksel Aktivite Düzeyini Etkiler mi

Abstract

Amaç: Genç erişkin bireylerdeki akıllı telefon bağımlılık düzeyinin bireylerin solunum kapasitesi ve fiziksel aktivite düzeylerine etkisini incelemek. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 18 yaş ve üzeri bireyler dahil edildi. Bireylere demografik veri formu, Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği Kısa Formu ve Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi Kısa Formu uygulandı. Ek olarak bireylerin solunum kapasitelerini değerlendirmek için Tepe Ekspirasyon Akış Hızı ölçümleri yapıldı. Gruplar arası karşılaştırmalar için Mann-Whitney U testi, korelasyon analizi için Pearson testi, kategorik değişkenler için Ki-kare testi kullanıldı. Sonuçlar: Akıllı telefon bağımlılığı açısından cinsiyet farkı bulunmazken, erkek katılımcılarda beden kitle indeksi ve tepe ekspiratuar akım hızı açısından anlamlı fark saptandı (sırasıyla p= 0,001, p=0,0001). Akıllı telefon kullanım düzeyi ile fiziksel aktivite düzeyi ve tepe ekspiratuar akım hızı arasında anlamlı ilişki bulunmadı (p>0,05). Akıllı telefon bağımlılık durumu sigara kullanımı açısından değerlendirildiğinde istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p=0,0001). Sigara kullanmayan bireylerin aynı zamanda akıllı telefon bağımlısı da olmadığı görüldü. Tartışma: Sigara alışkanlıkları ve cinsiyet faktörlerinin etkili olabileceği akıllı telefon bağımlılığı toplumsal tarama ve eğitim ile önlenebilir. Bireylerin bilinçlendirilmesi, basit postüral eğitim ve solunum egzersizlerle bu bağımlılığın minimale indirilmesi açısından fizyoterapistlere büyük sorumluluklar düşmektedir.