Çeşitli yüzey işlemleri uygulanmış porselen ile ormocer esaslı restoratif rezin materyali arasındaki erken dönem bağlantı dayancının incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, seramik materyaline uygulanan çeşitli yüzey işlemlerinin ve bu işlemlerin birbirleriyle kombinasyonlarının ormocer esaslı restoratif resin materyalinin makaslama bağlanma dayanana etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma için 7x7x2 mm boyutlarında toplam 72 adet porselen örnek blok hazırlandı. Porselen blokların yüzeyleri sırasıyla 320, 400 ve 600 grid'lik silikon karhid zımparalarla zımparalanarak yüzey standardizasyonu sağlandı. Örnekler sılan uygulaması (Grup-S), Al-,0 İle kumlama (Grup-K), hidroflorik asit ile pürüzlendirme (örup-A) ve bunların kombinasyonları (Grup-KS, Grup-AS, Grup-KAS) için altı alt gruba ayrıldı. Daha sonra tüm örneklerin yüzeylerine Pri-ıne&Bond NT adeziv uygulandı. Yüzey işlemleri tamamlanmış olan porselen örneklerin üzerine 5 mm çapında delik hazırlanmış 2 mm kalınlığındaki pirinç kalıp yerleştirildi, içerisine A-1 rengindeki ormocer esaslı restoratif materyali (Admira) ağız spatülü ile kondanse edildi ve polirnerize edildi. Tüm örnekler 24 saat 37 C deionize suda bekletildikten sonra, kafa hızı 0,5 mm/dakika olarak ayarlanan Universal Test Cihazında "shear" testine tabi tutuldu. İstatistiksel olarak verilerin önem kontrolleri tek yönlü varyans analizi (One-way ANOVA) kullanılarak yapıldı. Ortalamaların çoklu karşılaştırılması Tukey ve Duncan testleri kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Tek yönlü varyans analizine göre bağlantı dayanımı istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde (F95,435, p0.0000) yüzey işlemlerinden etkilenmiştir. Ortalamaların çoklu karşılaştırma testlerine göre, en düşük bağlanma değeri Grup-S'de görülmüştür. Grup-K, Grup-S'ye göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha iyi bir bağlanma değeri olmasına rağmen diğer gruplara oranla düşük bir bağlantı değerine sahiptir. Grup-A tüm gruplar arasında ortada yer almaktadır. Grup-KS yüksek bir bağlantı değeri sergilemesine rağmen en iyi ikinci bağlanma değerlerine sahiplerdir. Tüm grup içerisinde en yüksek bağlantı değerini aralarında istatistiksel olarak fark bulunmayan Grup-KAS ve Grup-AS sergilemiştir. Sonuç: Bu çalışmanın sınırları dahilinde, porselen ile ormocer esaslı restoratif materyal bağlantısında tek başına kumlama işleminin yeterli olmadığı, asit ile pürüzlendirme işleminden sonra bir sılan ajan uygulamasının optimum bağlantıyı sağlamada yeterli olduğu sonucuna varılmıştır.

Aim: The purpose of this study was to evaluate shear bond strength between ormocer based restorative resin material and porcelain, which were applied different surface treatment procedures and their combinations. Material and Methods: For this study, 72 porcelain blocks (7x7x2mm) were prepared. The porcelain block surfaces were flattened using 320, 400 and 600 grid silicon carbide paper. A total of 72 specimens were divided into six groups which were applied silane (Group-S), sandblasting with A12O (Group-K), acid etching with hydrofluoric acid (Group-â) and their combinations (Group-KS, Group-AS, Group-KAS). PrimeBond-NT adhesive was applied to all specimen surfaces. A ormocer based restorative resin material (Admira) (5mm diameter and 2 mm thickness) was polimerizated on each porcelain specimen. All the prepared specimens were stored in distilled water at 37 °C for 24 hours. Shear testing of bonded specimens was performed on an universal test machine using a cross-head speed of 0,5 mm/minute. After the calculation of the mean value and standard deviation of all groups, the data were controlled with one-way variance analyses. In multiple comparing of the means Tukey Multiple Comparison Test and Duncan Test were used. Results: According to the results of this study, Group-S has the lowest bond strength. Although Group-K having better bond strength statistically significant than Group-S, they have lower bond strength comparing with other surface treatments. Bond strength ofGroup-A is average among all groups. Sandblasting and silane applied group (Group-KA) has the second best bond strength in all groups. There is no statistically significance between Group-AS and Group-KAS and they have the highest bond strength in all groups in our study. Conclusion: Within the limits of this study, sandblasting is not enough in bonding between porcelain and ormocer basedrestorative material. Applying sikine agent after acid etching on the porcelain surface gives optimum bond strength.