Orta Karadeniz Bölgesi Balıkçılığı ve balıkçıların sosyo-ekonomik durumu

Abstract

Sanayileşme sürecinde tarımsal üretim içerisinde bitkisel üretimin payı azalırken, su ürünleri üretimi payının artması beklenen bir sonuçtur. Türkiye'nin bu dönüşümü sağladığı söylenemez. Sektörün son 10 yıldaki durumunu tespit amacı ile 1994 yılı temel devre kabul edilerek indeksler hazırlanmıştır. Yapılan istatistiksel analiz sonucunda; Üretim kategorileri arasında iç su balıkları avcılığı ile yetiştiriciliği, teknelerin boylarına göre ise 5-9,9 m. boyundaki teknelerin artışı önemli bulunmuştur (p0,05). Sürdürülebilir üretimde nitelikli ürün en az nicel büyüklük kadar önemlidir. Nitelikli ürünün sunulabilmesindeki eylemlerin odak noktasını balıkçılar teşkil etmektedir. Orta Karadeniz Bölgesindeki balıkçıların %51'i 30-50 yaş arasında, ancak %1'i yüksekokul mezunudur. Balıkçıların %56'sının hiçbir sosyal güvencesi bulunmazken, %34'ü ikinci iş olarak balıkçılık yapmakta ve %54'ü beş ve daha fazla bireye bakmakla yükümlüdür. Sonuç olarak, sektörel ihtiyaçlar doğrultusunda su ürünleri ekonomisinin gerektirdiği nitelikte insan faktörünün yetiştirilmesi gerekmektedir.

It is an expected result that in agricultural output when proportion of plantal production decreases, proportion of aquatic production increases during industrialization. However it can not be said that Turkey provides this transformation. In order to investigate the last ten year of fisheries and aquaculture sector, indexes were prepared accepting the year of 1994 as basic circuit. As a result of statistical analyses, increase of freshwater fisheries and culture among the production categories and fishing vessel of 5-9.9 m according to the length of vessel were found to be significant (p<0.05). The qualification of product is as important as quantity of product in sustainable production. The focal-point of activation in presenting of qualified product is formed by fishermen. 51 % of fishermen of Middle Black sea region were at the age of 30 to 50 and just 1% of them was graduated from high school. %6% of fisherman had no sociâr security, 34% of them were doing the fishing as second job and 54% of them had an obligation of looking after 5 and more person. As a results, People should be trained as required quality of aquaculture and fisheries economy in the direction of sectoral necessity.