İki farklı post ve kor sistem ile restore edilen dişlerin fraktüre direnci

Abstract

Aşırı madde kaybının olduğu dişlerde kök kanalı destekli restorasyonların fraktüre direncinin değerlendirildiği bu çalışmada, ortodontik tedavi amacıyla çekilmiş 40 adet mandibular premolar diş kullanıldı. Her bir grupta 10'ar adet olmak üzere, dişler rastgele dağıtılarak 4 grup oluşturuldu. Dişlerin kronları mine-sement hududundan uzun eksene dik olara kesildi. Step Back tekniği ile 40 'no eğeye kadar kök kanalları genişletilip şekillendirildi ve % 2,25 'lik sodyum hipoklorit ile yıkanıp, paper point ile kurutuldu. Prepare edilen dişlerin kök kanalları gutta-perkanın sıcak lateral kondensasyon tekniği ile dolduruldu. Sealer olarak Sealapex kullanıldı. Kök kanallarının doldurulmasından sonra 4000 rpm hızda, 1-4 nolu Gates-Glidden ile kök kanalının kronal dolgusu 5mm derin- likte kaldırılarak post boşluğu hazırlandı. Birinci ve ikinci grup dişlerin kronal kısım kök kanalları “Coronal Radicular”(post-core build-up) teknik kullanılarak, amalgam ve Ariston pHc posterior kompozit ile dolduruldu, aynı materyaller ile kor bölgeleri tamamlandı. Üçüncü ve dördüncü grup dişlerde kök kanal postu üzerine amalgam ve Ariston pHc posterior kompozit ile kor bölgeleri gerçekleştirildi. Kor yapılar üzerindeki 15 'lik şev ve akrilik blok içerisine 30 'li yerleşim ile toplam 45 'lik yüzeye dik bir kuvvetle instron test cihazında kuvvet uygulandı. Elde edilen sayısal değerlerin istatistiki analizinde alt yapı hazırlanmasında kök kanal post’u ile “post-core build-up” teknik arasında önemli farklılığın olduğu (p0,05), ancak kor materyalleri arasında ortalamalarda farklılık olmasına rağmen, bu farklılığın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı tesbit edildi. Kor retansiyonu için kanal pinlerinin kullanıldığı restorasyonların lateral kuvvetlere daha dirençli olduğu gözlendi.

In this study the resistance to fracture of root canal based restorations in seriously damaged teeth was evaluated and for this purpose 40 mandibular premolar teeth, extracted for orthodontic reasons were collected. Teeth were randomly divided into 4 groups of 10 teeth. The crowns were sectioned vertically to the long axis of the teeth at the cemento-enamel junction. Root canals were cleaned and shaped to size # 40 using Step Back technique and 2,25 % sodium hypochloride was used as İrrigant. Then the canals were dried with paper points. The root canals of instrumented teeth were obturated with warm lateral condensation technique of gutta-percha. Sealapex is used as a root canal sealer. After obturation of the root canals, post space were immediately prepared to a depth of 5 mm by removing coronal filling of root canals with Gates Glidden drills at 4000 rpm. Coronal portion of the root canals of teeth in groups 1 and 2 were filled with amalgam and Ariston pHc posterior composite using “coronal radicular technique“ (post-core build-up) and cores were built by using the same materials. In groups 3 and 4 screw-type canal posts were placed to coronal part of root canals and cores were builded around them from with amalgam and Ariston pHc posterior composite. With 15 degree angle in the core and 30 degree angled placement in the acrylic resin blocks, a total 45 degree force vertical to the surface was applied by using Instron testing machine. Acording to the evaIuated results, it was found that three was statistically significant difference (p<0,05) between screw-type posts and “coronal radicular technique“ on built posts, but no statistically significant difference between core materials although there was difference in mean values. In final restorations of make use of intracanal posts for retention of the core were observed more resistance of lateral forces.