Hırsızlık Suçuna Sürüklenmiş Erkek Ergenlerin Psikiyatrik Tanı Dağılımları ve Nöropsikolojik Özellikleri

Abstract

AMAÇ: Hırsızlık Türkiyede son yıllarda çocuk ve ergenler arasında sıklığı giderek artan bir suç türüdür. Bu çalışmada hırsızlık suçuna sürüklenmiş erkek ergenlerin psikiyatrik tanı dağılımları, sosyodemografik ve nöropsikolojik özellikleri incelenmiştir. YÖNTEMLER: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Anabilim Dalına getirilen/başvuran 12-18 yaşları arasında, hırsızlık suçuna sürüklenmiş 30 katılımcı çalışmaya alınmıştır. Ayrıca görüşme anına kadar herhangi bir suça yönelmemiş yaş ve zekâ açısından aralarında anlamlı fark bulunmayan 30 erkek ergenden oluşan sağlıklı kontrol grubu oluşturulmuştur. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri saptanmış, dürtüselliklerini değerlendirmek için Barratt Dürtüsellik Ölçeği-11 (BDÖ-11) verilmiş ve nöropsikolojik özelliklerini belirlemek amacı ile Wisconsin Kart Eşleme Testi (WKET) ve Stroop Testi uygulanmıştır. BULGULAR: Çalışmamızda hırsızlık suçuna sürüklenmiş ergenlerin %63ü en az bir psikiyatrik tanı almıştır. Bu grup içinde DEHB (%56) ve Depresif bozukluğun (%26) en sık görülen psikiyatrik bozukluklar olduğu belirlenmiştir. Psikometrik değerlendirmede kullanılan WKET ve Stroop Testi sonuçlarına göre, hırsızlık suçuna sürüklenmiş ergenlerin sağlıklı kontrollere kıyasla yürütücü işlev performanslarının daha kötü olduğu belirlenmiştir. Aynı zamanda bu grubun, davranışsal sorun alanlarında sağlıklı kontrollerden daha fazla sorun yaşadıkları ve dürtüsellik puanlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır. SONUÇ: Hırsızlık suçuna sürüklenen çocuklar arasında psikiyatrik bozuklukların sıklıkla görüldüğü, bu çocukların dürtüsellik ve yürütücü işlev alanlarında sorunlar yaşadıkları saptanmıştır. Psikiyatrik bozukluklar, suça sürüklenen çocuklarda hırsızlık suçunun oluşumu, ceza süreci ve suçun tekrarı gibi alanlarda etkili faktörlerdir. Bu nedenle psikiyatrik hastalıkların erken fark edilmesi ve etkin tedavisi suçun azaltılabilmesi ve bireyin topluma yeniden kazandırılabilmesi açısından son derece önemlidir.

OBJECTIVE: Robbery is a crime that has an increasing incidence among children and adolescents in Turkey. In this study we investigated the distribution of psychiatric diagnoses, sociodemographic and Neuropsychological features of male adolescents who dragged into robbery. METHODS: Thirty adolescents (12-18 year-old, male) who were referred to Ondokuz Mayis University Medical Faculty Child and Adolescent Psychiatry Department for psychiatric assessment because of a robbery were included. Another 30 male adolescents matched in terms of age and level of intelligence and who did not dragged into any crime were included as a control sample. Sociodemographic variables are collected and to assess impulsivity Barratt Impulsivity Scale-11 (BIS-11) were given. In addition, to assess the neurophysiological profile, Wisconsin Card Sorting Test (WCST) and Stroop Test were applied. RESULTS: : Of subjects, 63% in the group where the adolescents were dragged into robbery were found to have at least one psychiatric diagnoses. Mostly the diagnoses were Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) (56%) and Major Depressive Disorder (MDD) (26%). Results of the WCST and Stroop Tests reveal that compared to control cases, the adolescents who were dragged into robbery had worse performance in terms of executive functions. In addition, these adolescents had more behavioral problems and higher scores in impulsivity scale. CONCLUSION: The results indicate that most of the adolescents who were dragged into robbery have at least one psychiatric disorder and they have problems in impulse control and executive function era. Psychiatric disorders significantly influence the formation of the robbery crime, punishment process and recurrence of the crime. Therefore, early recognition of the psychiatric disorder and effective treatment have an extremely important effect on decreasing the incidence of crime and reintegration of the adolescent into the community.