Farklı ışık kaynaklarının sınıf II kompozit restorasyonların mikrosızıntısı üzerine etkileri

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı; dört farklı ışık kaynağının II. sınıf kompozit vezin restorasyonların mikrosızıntısı üzerindeki etkilerini invitro olarak karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: 28 adet çürüksüz 3. molar dişlerin hem mezial hem de distal yüzeylerine olacak şekilde 56 adet standart II.sınıf.kaviteler hazırlandı (okluzal genişlik 4mm, bukko-lingual genişlik 4mm, okluzo-gingival yükseklik 5-6mm ve aksiyal derinlik 2mm). Örnekler 4 gruba (n14) ayrıldı ve aynı renkteki (D3-E) güçlendirilmiş nanodolduruculu kompozit rezin (Aelite, BISCO) ile farklı ışık cihazları kullanılarak şu şekilde restore edildi; I.grup; LED ışık cihazının sofi start 'ramp' modu kullanılarak toplamda 20sn, II.grup; LED ışık cihazının standart modu kullanılarak 20sn, III.grup; Plazma Ark cihazının sofi start 'ramp' modu kullanılarak toplamda 6sn ve IV.grup; kuartz tungsten halojen (QTH) cihazının standart modu kullanılarak 40sn ışık uygulandı. Bütün örneklere 200 kez 5C ve 55C'de termosiklus işlemi yapıldı ve %0,5'lik bazik fuksin içinde 24 saat bekletildi. Her diş restorasyonların ortasından geçecek şekilde mezio-distal yönde 2'ye ayrıldı. Örnekler stereo mikroskop (Nikon SMZ 1500, Japonya) ile xlO büyütme altında mikrosızıntı yönünden değerlendirildi. Veriler Ki-Kare testi kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Mikrosızıntı; plazma ark cihazının sofi-start 'ramp' modu kullanılarak polimerize edilen kompozit rezinlerde istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde (p0.05) daha az bulunurken, geleneksel yöntemde QTH cihazı ile polimerize edilen restorasyonlarda en yüksek değeri vermiştir; Bunun yanında LED cihazının soft-start modu ve standart modu ile polimerize edilen örneklerin mikrosızıntısında istatistiksel açısından fark bulunamamıştır. Sonuç: Bu çalışmanın sonucunda en düşük mikrosızıntı skorları PAC cihazı ile polimerize edilen kompozit restorasyonlarda elde edilmiştir.

Aim: The aim of this invitro study was to compare the effects of four different light curing units on microleakage of class II resin composite restorations. Materials and Method: 56 standard class II cavities were prepared (occlusally 4mm wide, buccal-lingually 4mm long, occlusal-gingivally 5 to 6mm height, 2mm axial depth) on both distal and mesial surfaces of 28 non-carious, exracted human third molar teeth. Specimens were divided into 4 groups (n-14) and restored with the same shade (D3-E) of nanofill composite resins (Aelite, BISCO) using different light curing units as follows; Group I: Using ramp mode of soft-start LED light polymerization unit for a total of 20s; Group II: Using continuous mode of LED light polymerization unit for 20s; Group III: Using ramp mode of soft-start Plasma Arc (PAC) light polymerization for a total of 6s; Group IV: Using continuous mode of Halogen light polymerization unit for 40s. Specimens were thermocycled to 5° C and 55° C 200 times and stored in 0,5% basic fucsine dye penetration for 24 hours. All the teeth were mesio-distally sectioned into two parts through the centre of the restorations. Both sections were studied at 10xmagnification by using stereo microscope (Nikon SMZ 1500, JAPAN). Data were analyzed with Khi-Square test. Results: While microleakage was significantly lower in specimens polymerized with soft-start ramp mode of PAC (p<0.05), it was highest in specimens polymerized with continuous mode of halogen curing unit. No significant differences were found between microleakage of specimens polymerized with soft-start and continuous modes of LED. Conclusion: This study confirmed that the lowest microleakage scores were obtained with the specimens polymerized with PAC unit.