Ekstravazasyon yaralanmasının tedavisinde tıbbi sülük kullanımı: Ön çalışma

Abstract

Ekstravazasyon yaralanması, damar dışına kaçan farmakolojik ajanların doku harabiyeti yapması ile karakterize bir durumdur. Bu tip yaralanmalarının tedavisinde temel amaç doku içine kaçan maddenin azaltılması veya seyreltilmesidir. Yaptığımız çalışmada, ekstravazasyon yaralanmasının tedavisinde tıbbi sülük kullanımını araştırdık. Çalışmaya 12 adet Wistar Albino cinsi sıçan alındı. Sıçanların sırt bölgesinin iki tarafına 1 ml Adriyamisin (1.5 mg/ml) subkutan planda enjekte edildi. 15 dakika sonra, sol tarafta küçük bir alan dezepitelize edilerek sülüğün o bölgeyi emmesi sağlandı. Sağ taraf enjeksiyon alanı kontrol grubu olarak kabul edildi. Ratlar nekroz gelişimi açısından 10 gün takibe alındı. Enjeksiyon sonrası 10. günde derideki nekroz alanları şeffaf milimetrik kağıtla hesaplandı. İstatistiksel analiz Wilcoxon işaret sayıları testi ile yapıldı. Tıbbi sülükle tedavi edilen sol tarafta nekroz kontrol grubu ile karşılaştırıldığında daha azdı ve istatistiksel fark anlamlı idi (p0.002).Sonuç olarak, yaptığımız deneysel çalışmada ekstravazasyon hasarının erken döneminde tıbbi sülük uygulanması ile dokudaki nekrozun azaldığı gözlenmiştir.

Extravasation injury is characterized by leakage of pharmachologic or non-physiologic substances from the vessel into the tissue, causing destruction. In such cases, the main objective of treatment is reducing or diluting the hazardous substance within the tissue. In this study; we investigated the use of medical leeches (Hirudo Medicinalis) in the treatment of extravasation injury. 12 Wistar-Albino rats were included in this study. 1 ml of Adriamycine (Doxorubicin) (1.5 mg/ml) was injected subcutaneously on the back of the rat, bilaterally. On the left side, 15 minutes after Adriamycine injection a small area was desepithealised and medical leech was allowed the sucking the extravasated area. On the right side, the injection areas was considered as control group. The rats were observed for 10 days for the development of necrosis. The necrosis sites were calculated transparent scaled sheet at 10"' day. The statistical analysis was performed using Wilcoxon Signed-Rank Test. The necrosis was smaller on the left side which was treated with medical leech compared with control group and this was statistically significant (p0.002). Conclusively, in our study it was observed that medical leeches can reduce the extent of the extravasation damage if they are applied in early period of extravasation.