Anne sütü alma süresi erken çocukluk dönemi psikiyatrik sorunları için özgül bir risk faktörü müdür?

Abstract

Amaç: Anne sütü ile beslenmenin bebeğin hastalanma ve ölüm oranlarını belirgin olarak azalttığı bilinmekte ve çocuklardaki çeşitli psikiyatrik sorunları azaltabileceği öngörülmektedir. Bu çalışmada erken çocukluk dönemindeki sağlıklı toplum örnekleminde, anne sütü alma süresi ile psikiyatrik sorunların, özellikle de beslenme ve uyku sorunlarının ilişkisini incelemeyi amaçladık. Yöntem: Samsun ilini temsil edecek şekilde sağlık ocakları aşılama kliniklerine ailesi eşliğinde başvuran 12-42 ay arasındaki çocuklara ulaşmak suretiyle, tüm ilçeler kırsal ve kentsel nüfus oranlarına göre katmanlanmış ve her bir sağlık ocağında çalışmaya dahil edilecek çocukların sayısı belirlenmiştir. Çalışmaya yaşları ortalama 25.767.80 (12-42) ay olan toplam 376 çocuk dahil edilmiştir. Anneler Kısa 1-3 Yaş Sosyal Duygusal Değerlendirme Ölçeği’ni (K-1/3-SDD-TR) ve Çocuk Davranış Değerlendirme Ölçeği’ni /2-3 (ÇDDÖ-2/3) doldurmuşlardır. Bulgular: Katılımcılar anne sütü alma sürelerine göre gruplandıklarında, 2 aydan daha kısa süre ve 24 aydan daha uzun süre anne sütü alanların ÇDDÖ-2/3 toplam puan ve K-1/3-SDD-TR psikiyatrik sorun (PS) puanlarının anlamlı olarak daha yüksek olduğu ve bu gruplarda özellikle yeme sorunlarının daha fazla olduğu görülmüştür. Ayrıca, K-1/3-SDD-TR PS puanı subklinik kesme değerinden yüksek olma durumu ile ilişkili etkenleri incelemek için yapılan lojistik regresyon analizinde, anne ve babanın yaşları ve eğitim sürelerine ek olarak anne sütü alma süresinin de psikiyatrik sorun düzeyi ile anlamlı bir ilişki içinde olduğunu ortaya koymuştur (X 2 26.47, df 7, N337, p.001) Tartışma: Bu çalışmanın bulguları genel olarak incelendiğinde anne sütü alma süresinin özgül bir etken olarak, çocuklarda ruhsal sorunların düzeyi, özellikle de yeme sorunları ile ilişkili olduğu görülmüştür. İki aydan daha kısa ya da 24 aydan daha uzun süre anne sütü almanın bir psikososyal risk etkeni olarak görülebileceğine dair kanıtlar elde edilmiştir.

Objective: Results of numerous studies have provided convincing evidence that breastfeeding reduces morbidity and mortality during the first year of life, and it is suggested that breast feeding could also reduce psychiatric problems. In this study, in a community sample of toddlers, we aimed to investigate the relation between the duration of breast feeding and psychiatric complaints of parents, particularly eating and sleeping problems. Method: Study sample was stratified according to population rates and rural/urban ratio and it consisted of 12-42 month-old toddlers who had applied to the primary care health centers in Samsun to receive their immunization. Children (n:376) were 25,76±7,80 (12-42) year-old on average. Mothers completed the Brief Infant-Toddler Social Emotional Assessment (BITSEA)- Turkish and the Child Behavior Checklist 2/3 (CBCL). Results: Participants were grouped in terms of breast feeding durations, and the children who were weaned before 2 months or after 24 months of age had significantly higher BITSEA-problem and CBCL-total scores, and higher rates of eating problems. In addition, to explore the predictive factors of having a higher score than the subclinic cut-point on BITSEA-problem scale a logistic regression analysis was computed. This analysis revealed that in addition to maternal and paternal ages and education level, breast feeding duration was significantly associated with the severity of psychiatric complaints (X 2 26.47, df 7, N337, p<.001). Discussion: The overall results of this study suggest that as a specific factor breast feeding duration is significantly associated with the severity of psychiatric complaints, particularly eating problems. The results provide some evidence that weaning before 2 months or after 24 months of age could be an additional risk factor on psychiatric problems in toddlers.