Yoğun bakımda takipli sepsis / septik şok hastalarında nöromusküler elektriksel stimulatör kullanımının yoğun bakım ilişkili kas zayıflığı (ICU-AW) gelişimi üzerine etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Sarkopeni (kas zayıflığı) yaşla birlikte sıklığı artan, kas kitlesi, gücü ve performansında azalma ile karakterize bir durumdur. YBÜ hastalarında % 5-13 oranında görülür ve bu oran sepsis/ septik şok hastalarında daha da artar. Bu ve benzer hastalarda sarkopeninin önüne geçmek için çeşitli tedavi yöntemleri uygulanmaktadır. Aktif egzersiz yaptırılamayan hastalarda "Nöromusküler elektriksel stimulatör- NMES" tedavisinin kas kitlesi ve gücünde artış sağlayabileceği öngörülmektedir. Çalışmamızda YBÜ'de takip edilen sepsis/septik şok tanılı hastalarda NMES uygulamasının kas zayıflığı oluşma sürecini önlemedeki katkısı değerlendirilmiştir. Hastalar ve yöntem: Tek merkezli, prospektif, klinik çalışmamıza YBÜ'de yatan sepsis/ septik şok tanılı 80 hasta dahil edilmiştir. NMES ile kas güçlendirme ve fizyoterapi egzersizlerinin yoğun bakım ilişkili kas zayıflığı (ICU-AW) gelişimi üzerindeki etkileri incelenmiştir. Hastalarımızın sepsis tanısı aldığı gün, 1. gün olarak kayıt edilmiştir ve 3., 7., 14., 21., 28. günlerde antropometrik ve ultrasonografik olarak bilateral biceps brachii ve bilateral rectus femoris kaslarının ölçümleri alınmıştır. Sarkopeni antropometrik ve ultrasonografik ölçümler ile tanımlanmıştır, hastaların sonlanım bilgileri kaydedilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda 80 hasta; NMES ile beraber fizik tedavi uygulanan grup ve sadece fizik tedavi uygulanan grup olmak üzere iki grupta 28 gün boyunca takip edilmiştir. Ölçüm değerlerinde her iki grup arasında 1.,3.,7. günde fark bulunamamıştır; ancak 14. ve 21. günlerde NMES tedavisi uygulanan grubun ultrasonografik ölçümlerinde kas kalınlığı azalmasının alt ekstremitelere göre anlamlı şekilde düşük olduğu görülmüştür. Antropometrik ölçümlerde bir fark bulunamamıştır. Tartışma ve sonuç: Çalışmamızda sepsis/ septik şok tanılı hastalarda üst ekstremitelerdeki kas gruplarının NMES uygulamasına alt ekstremite kas gruplarından daha iyi yanıt verdiğini bulduk. ICU-AW önlenmesinde yeni tedavi protokolleri arasında yer almaya başlayan NMES uygulamalarının hastalarda iyi sonuçlar verdiği gözlemlenmiştir. NMES uygulamalarının farklı hasta gruplarında, farklı şartlarda uygulandığı yeni çalışmaların literatüre katkı sağlayacağını düşünmekteyiz. ANAHTAR SÖZCÜKLER, ICU-AW, NMES, sarkopeni, sepsis.

İNGİLİZCE ÖZET (ABSTRACT) Background: Sarcopenia (muscle weakness) characterized by a decrease in muscle mass, strength and performance is a condition that increases with old age. Sarcopenia can be seen in 5-13% of patients hospitalized in ICU where various treatment methods are used to prevent this weakness, the rate increases in patients with sepsis/ septic shock. Muscle treatment methods are used to prevent sarcopenia in similar patients hospitalized in ICU. It is predicted that "neuromuscular electrical stimulator-NMES" treatment may increase muscle mass and strength in patients who's can not be exercised actively. In this study, the contribution of NMES treatment to prevent the development of muscle weakness in patients with a diagnosis of sepsis/ septic shock followed in intensive care units (ICU) was evaluated. Patients and methods: In our single-center, prospective clinical study, 80 patients with a diagnosis of sepsis/ septic shock who were hospitalized in ICU were included. The effects of NMES and muscle strengthening and standard physiotherapy exercises on the development of ICU-AW were observed. The day when our patients were diagnosed with sepsis was recorded as the first day of the study. Anthropometric and ultrasonographic measurements of bilateral biceps brachii and bilateral rectus femoris muscles were recorded on the following days i.e. 3, 7, 14, 21, and 28. Sarcopenia was defined by anthropometric and ultrasonographic measurement, and all patient outcome data were recorded. Results: In our study, 80 patients were followed up for 28 days in two groups, one group that received physical therapy together with NMES and another group that only received physical therapy. No difference was found between the two groups in the measurement values on the 1th,3th, 7th day; However, on the 14th and 21st days, it was observed that there was a significant difference in ultrasonographic measurements of the group treated with NMES, it was observed that the decrease in muscle thickness was significantly lower than that of the lower extremities. No difference was found in anthropometric measurements. Conclusions: As a result of our study, it was found that muscle groups in the upper extremities respond better to NMES treatments than lower extremity muscle groups in patients diagnosed with sepsis/ septic shock. It has been observed that NMES treatments, which are among the new treatment protocols in the prevention of ICU-AW, achieve successfull results for patients. We think that studies in which NMES treatments are planned in different patient groups and under different conditions will bring a new perspective to the literature. KEYWORDS, ICU-AW, NMES, sarcopenia, sepsis.